[โอรส]

ถาม : หลวงพ่อคะ เวลาที่เราทำความดีแล้วแผ่เมตตาจิตส่งออกไป แต่ตัวเราไม่ได้ทำสมาธิ เขาจะได้ไหมคะ ?
ตอบ : ได้...แต่ได้ไม่เต็มที่ เพราะแรงส่งไม่ค่อยจะพอ

เมื่อเราทำความดีทุกอย่างเช่น สวดมนต์ทำวัตร เจริญกรรมฐาน ฯลฯ ถึงเวลาก็อธิษฐานรวบยอดไปด้วยว่า "ผลบุญทั้งหมดที่เราทำมาตั้งแต่ต้นจนถึงบัดนี้ ขอผลบุญนี้จงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน"

เราเอาทั้งหมด ไม่ได้เอาเฉพาะครั้งนี้ แล้วที่เหลือจะอธิษฐานอยางไรต่อก็ว่าไป เช่น "ถ้ายังไม่ถึงซึ่งพระนิพพานเพียงใด ขอความข้องขัดใด ๆ อย่าได้มีในการดำรงชีวิตของข้าพเจ้าเลย ขอให้ข้าพเจ้าเป็นผู้มีความเป็นอยู่คล่องตัว มีความปรารถนาที่สมหวังทุกประการ และขอให้เข้าถึงพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้ด้วยเถิด"

ถ้าเราเป็นประเภทที่ขอน้อยแล้วไม่ตรงกำลังใจของเรา ก็ขอให้มาก ๆ เอาให้เหนี่อยลิ้นห้อยไปเลย

ถาม : ขอทุกวันแบบนี้ เป็นเพราะเราทำได้ไม่ดี ก็เลยขอแต่ท่าน..?
ตอบ : ไม่ใช่จ้ะ... ลักษณะแบบนี้เป็นการตอกย้ำตัวอธิษฐานบารมี คือความตั้งใจของเรา ยิ่งตอกย้ำมั่นคงเท่าไร ถึงเวลาผลก็จะมั่นคงแค่นั้น


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนเมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๕