[เถรี]

"เดี๋ยวนี้คนขับรถของอาตมามีข่มขู่ “จะให้เข้าหรือไม่ให้เข้า ? ถ้าไม่ให้เข้าจะพาหลวงพ่อกลับ” เขาก็เลยต้องรีบหาทางให้เข้า

ทางเข้าวัดไร่แตงทองไม่ได้แคบนะ แต่เนื่องจากว่ารถแต่ละคันนี่มัวแต่ยึกยักกันอยู่ ไม่รู้ว่าจะจอดตรงไหนดี ก็พาคันอื่นเขาติดไปด้วย โอ้โฮ...แล้วติดที ๒ - ๓ กิโลเมตร ไปเจอคนใจร้อนประเภทวิ่งแซงขวาขึ้นมา เจอรถสวน อ้าว..ติดกันอีก คนโน้นก็ไม่รู้ว่าจะถอยอย่างไร คันนี้ก็มีรถจ่อท้ายอยู่

แต่น่าเสียดายว่าหลวงพ่อสายชลท่านเป็นมะเร็ง เป็นทีหนึ่ง ๓ ก้อน "โลภมากไปหรือเปล่า ? แบ่งให้ผมสักครึ่งก็ได้" ท่านบอกว่า "๓ ก้อนแบ่งแล้วไม่ลงตัว..อย่าเอาเลย ถ้ามีสัก ๒ หรือ ๔ ยังแบ่งครึ่งกันได้..!" ตอนนี้ท่านให้คีโมอยู่ ฉันอะไรไม่ได้เลย อาเจียนหมด ท่านบอกว่า "ผมคงไม่ได้ตายเพราะมะเร็งหรอก ผมตายเพราะกินไม่ได้..!"

ท่านบ่นว่าจะสร้างพระศรีอริยเมตไตรยทันไหม ? ตอนนี้ได้แค่จมูก ถามว่าพระศรีอริยเมตไตรยองค์นี้ใหญ่แค่ไหน ? ลืมถามว่าหน้าตักเท่าไร รู้อยู่อย่างเดียวว่าใช้ทองเหลือง ๑๗๐ ตัน ตันหนึ่งก็ ๑,๐๐๐ กิโลกรัม คูณ ๑๗๐ ไปดู กี่หมื่นกี่แสนกิโลกรัม ?"