[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวกับพ่อแม่เด็กว่า "ใช้เด็ก ๆ บ้างก็ได้ อย่าให้เขากินเสียข้าวสุก อะไร ๆ ก็ทำด้วยตัวเอง เราจะทำให้เด็กได้อีกนานเท่าไร ? วันก่อนบรรยายในการบวชสามเณรภาคฤดูร้อน ถามเณรว่า ถ้าพ่อแม่ตายกะทันหันตอนนี้ เณรทำอะไรได้บ้าง ? มีใครคิดว่าเอาตัวรอดได้ไหม ? ไม่มีสักคน..!

คนเป็นพ่อเป็นแม่ส่วนใหญ่รักลูกจนเกินไป ทะนุถนอมจนเท้าแทบจะไม่ติดดิน ลืมคิดไปว่าถ้าตัวเองตายแล้วลูกจะอยู่อย่างไร ? จะทำอะไรเป็น ? กลายเป็นเด็กที่น่าสงสารที่สุด ทำมาหากินก็ไม่เป็น เอาตัวรอดก็ไม่เป็น"