[เถรี]

ตั้งแต่ปี ๒๕๓๒ ที่ผมมาทองผาภูมิ ผมผ่านหลวงพ่อเจ้าคณะจังหวัดมา ๔ รูปแล้ว ตั้งแต่หลวงพ่อไพบูลย์ หลวงพ่อณรงค์ หลวงพ่อพยุง แล้วก็หลวงพ่อปัญญา ผมยังไม่ได้ยินข่าวคราวเลยว่า เจ้าคณะจังหวัดทั้ง ๔ รูป ไปเรียกรับผลประโยชน์จากใคร ท่านมีแต่ให้ ช่วยเหลือทุกวิถีทาง ให้ทั้งกำลังใจ ช่วยทั้งกำลังเงิน ช่วยหาตำแหน่งหน้าที่อันเหมาะสมให้

ผมก็เลยต้องคิดว่า ระยะนี้ผมก็คงทำอะไรเกี่ยวกับวิทยาลัยสงฆ์ไม่ได้เลย จนกว่าการแต่งตั้งรักษาการเจ้าคณะอำเภอไทรโยค ตลอดจนการแต่งตั้งเจ้าคณะอำเภอไทรโยคผ่านพ้นไป และก็ต้องผ่านพ้นไปประมาณ ๖ เดือน ๑ ปีเลย เพื่อให้คนลืมเรื่องนี้ไปก่อน จึงจะหาเงินไปช่วยเหลืองานหลวงพ่อจังหวัดต่อไปได้

ผมไม่กลัวความเสียหายครับ เพราะผมมั่นใจในความบริสุทธิ์ใจของตนเอง แต่ "ปากคน" โบราณเขาบอกว่า "กินพริกกินเกลือ" ครับ พูดให้คนเสียหายได้เจ็บแสบที่สุด แล้วที่เสียหายไม่ใช่ผม ที่เสียหายก็คือพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระเทพปริยัติโสภณ ที่พวกคุณเรียกง่าย ๆ ว่า หลวงพ่อเจ้าคุณปัญญา หรือหลวงพ่อปัญญา ตามแต่ความสนิทสนมที่มีมากน้อย

บางทีเรื่องบางเรื่องเราก็ไม่ได้คิดว่าจะเกิด เมื่อเกิดแล้วก็กลายเป็นอุปสรรคขึ้นมา เรื่องแบบนี้เคยมีอยู่ครั้งหนึ่ง เมื่อปี ๒๕๕๔ ตอนนั้นหลวงพ่อเจ้าคณะอำเภอรูปปัจจุบันท่านเป็นรองเจ้าคณะอำเภออยู่ แล้วผมก็หนีตำแหน่งพระครูสัญญาบัตรมา ๗-๘ ปี จนท่านอึดอัดใจมาก ท่านก็เลยขอให้ผมสแกนลายเซ็นส่งไป แล้วท่านช่วยทำประวัติขอให้ เพราะท่านบอกว่า อาวุโสของผมค้ำท่านอื่นหมด เมื่อส่งรายชื่อคนอื่นไป ผู้บังคับบัญชาจะถามว่า แล้วพระอาจารย์เล็กอยู่ที่ไหน ? แล้วผมก็เป็นคนที่ไม่ชอบเรื่องอย่างนี้ ก็เลยไม่ทำ ในเมื่อไม่ทำประวัติ ไม่ขอเอง ท่านก็เลยช่วยดำเนินการให้