[เถรี]

คราวนี้อย่าลืมว่าสมเด็จพระนเรศวรมหาราชสมัยเป็นราชกุมาร โดนจับเป็นตัวประกันที่หงสาวดี ศึกษาเล่าเรียนมากับบรรดาราชกุมารของทางด้านราชสำนักพม่า ทุกคนรู้ดีว่าพระนเรศนั้นฝีมือร้ายกาจแค่ไหน ทุกวันนี้พวกเราอ่านชื่อพระนเรศวรมหาราช พม่าเรียกว่าพระนเรศ นเรศวรฤทธิ์ คราวนี้ นเรศ+วร มารวมกัน กลายเป็นนเรศวร พวกเราก็อ่านไปเรื่อยเปื่อย

ในเมื่อรู้อย่างนั้น พระมหาอุปราชที่ได้รับคำสั่งจากพระเจ้านันทบุเรงให้ยกทัพมาจับตัวพระนเรศวรมหาราช "พ่อส่งกูไปตายชัด ๆ เลย..!" ก็เลยรวบรวมบรรดาเจ้าเมืองต่าง ๆ ที่ก่อนหน้านั้นเคยศึกษาวิชาการอยู่ราชสำนักเดียวกันมา ๑๒ คน แต่งตัวเหมือน ๆ กัน ช้างทรงแบบเดียวกัน กั้นเศวตฉัตรอุปราชเหมือนกัน พอสมเด็จพระนเรศวรมหาราชและสมเด็จพระเอกาทศรถพระอนุชา หลุดเข้าไปกลางกองทัพพม่า มีหวังเจอ ๑๒ รุม ๑ แน่นอน เก่งแค่ไหนก็มีสิทธิ์ตายคาที่..!

ด้วยไหวพริบปฏิภาณเฉพาะพระองค์ ถึงได้เอ่ยท้าทายพระมหาอุปราชว่าให้ออกมากระทำยุทธหัตถีด้วยกัน เพื่อฝากชื่อไว้คู่แผ่นดิน ด้วยขัตติยมานะ เมื่อระบุชื่อท้าทายกันตรง ๆ พระมหาอุปราชก็ต้องรับจึงออกมาชนช้างกับพระนเรศวรมหาราช แล้วก็อย่างที่ทราบกันอยู่ ก็คือพ่ายแพ้ถึงแก่เสียชีวิต เราถึงสามารถที่จะประกาศเอกราช กอบกู้แผ่นดินไทยคืนมา ซึ่งตอนนั้นยังไม่ใช่สยามประเทศ ไม่ใช่ประเทศไทย แต่เป็นอาณาจักรอโยธยา

ตรงจุดนี้ที่บางท่านบางคนกำลังคัดค้านในเรื่องของสถาบันพระมหากษัตริย์ ในเรื่องของมาตรา ๑๑๒ ที่เป็นกฎหมายเอาไว้สำหรับป้องกันสถาบันพระมหากษัตริย์ อยากจะบอกกับท่านทั้งหลายว่า การที่คุณมีแผ่นดินเหยียบได้เต็มเท้า ไปไหนมีเกียรติมีศักดิ์ศรีเสมอชาติอื่น ๆ ในโลก ก็เพราะสถาบันพระมหากษัตริย์เอาเลือดเนื้อและชีวิตแลกแผ่นดินนี้มา บรรพบุรุษและตัวคุณถึงได้มีที่อยู่ที่อาศัยมาจนถึงทุกวันนี้

แม้ว่าในปัจจุบันนี้ รัฐบาลของเราจะทำหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่ถูกอารมณ์ของท่านก็ตาม แต่ท่านต้องแยกแยะให้ออกว่า นั่นเป็นการใช้พระราชอำนาจของบุคคลอื่นที่ไม่ใช่พระมหากษัตริย์