[สุธรรม]

รถไฟ เรือเมล์ ลิเก เอ๊ย...รถทัวร์ อยู่ที่เดียวกันหมด

ด้านข้างของอาคารเป็นท่าเรือ มีเรือโดยสารเทียบท่าอยู่สองลำ มีคำว่า EUROPA อยู่ที่หัวเรือลำหนึ่ง อีกลำหนึ่งมีคำว่า BRUNNEN ซึ่งไม่ทราบว่าเป็นชื่อสายการเดินเรือ ชื่อเรือหรือว่าชื่อบริษัท แต่ละลำดูแล้วรับคนได้เป็นร้อย ๆ เลย ทำไมบ้านเราไม่มีแบบนี้บ้างหนอ ? ไปที่เดียวแล้วเลือกเอาว่าจะขึ้นรถไฟ รถทัวร์ หรือว่าลงเรือก็ได้ตามใจชอบ ถ่ายรูปเรือแล้วดูเวลาในกล้อง เห็นว่าหกโมงครึ่งแล้ว เดี๋ยวจะไม่ทันกับเวลาอาหารเช้าที่โรงแรม อาตมาจึงเดินเลียบทะเลสาบหรืออาจจะเป็นแม่น้ำรอยส์ช่วงที่กว้างมากก็ไม่รู้ ? เพื่อกลับไปยังโรงแรมที่พัก ก็เลยได้เห็นความสกปรกในยุโรปเป็นครั้งแรก...

น่าจะเป็นหมาจรจัดมาล้มถังขยะเอาไว้ แล้วลมทะเลสาบที่ค่อนข้างแรงพัดเอาขยะปลิวไปเป็นทางยาว จะช่วยเก็บหรือก็เวลาไม่พอสำหรับขยะมากขนาดนั้น จึงเดินดูเป็ดดูหงส์ไปเรื่อย ๆ มีหงส์หนุ่มตัวใหญ่แต่งตัวอยู่ริมน้ำอย่างขะมักเขม้น ขนาดเอากล้องจ่อหน้าถ่ายรูปพ่อหนุ่มยังไม่สนใจเลย จนมาถึงสะพานคอนกรีตที่เป็นถนนใหญ่ ซึ่งตอนนี้มีพรานเบ็ดเพิ่มขึ้นมาอีกหลายคน แต่ก็ยังไม่เห็นใครได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน หนุ่มน้อยอินตะระเดียนั้นหายหน้าไปแล้ว อาตมาเดินผ่านตลาดเช้าที่เริ่มมีผู้คนออกมาจับจ่ายซื้อหาข้าวของ ข้ามแม่น้ำกลับไปโรงแรมในทางเดียวกับที่เดินมา...

เสียบบัตรขึ้นลิฟท์กลับไปยังห้องพัก หลวงพ่อพระครูเรืองหายไปแล้ว รีบเข้าห้องน้ำไปปัสสาวะแล้วกลับออกมา เจอหลวงพ่อเจ้าคุณสมุทรฯ กำลังจะไปห้องอาหาร “เขาว่าอยู่ที่ชั้น ๗ นะครับท่านพระครู” อาตมาจึงชวนท่านเข้าลิฟท์ เสียบบัตรกดลิฟท์ไปชั้น ๗ ท่านจับมืออาตมาเหมือนกับกลัวว่าจะโดนทิ้ง แล้วบ่นว่า “ท่านพระครูน่าจะเป็นคนเลือดน้อย มือเย็นเจี๊ยบเลย” อ๋อ..ต่อให้เลือดมากเท่าไรถ้าออกไปตากความหนาวแบบผม ก็คงจะมือเย็นเหมือนกันทุกคนแหละครับ เมื่อโผล่ออกมาจากลิฟท์ก็เห็นจีวรของพวกเราเดินลับฉากไปอยู่ไว ๆ จึงเดินตามกันเข้าไปด้านในของห้องอาหาร...