[ตัวเล็ก]

วันนี้เป็นวันพฤหัสบดีที่ ๒๔ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๔ ขอโอกาสพระภิกษุสามเณร และขอโอกาสญาติโยมทั้งที่นี่และที่บ้านพูดเรื่อง "เพ้อเจ้อ" คือบางเรื่องเป็นเรื่องที่คนเข้าถึงยาก พูดไปก็เพ้อเจ้อ เหมือนกับเต่าไปเล่าให้ปลาฟังว่าบนบกมีอะไรบ้าง ปลาไม่มีทางเข้าใจหรอก ยกเว้นปลาตีนที่เห็นได้ใกล้ ๆ น้ำหน่อย..!

พระพุทธเจ้าของเรามีพระคุณ ๙ ประการ ที่เรียกว่า นวหรคุณ
ประการหนึ่งก็คือ โลกะวิทู เป็นผู้รู้แจ้งโลก แต่คราวนี้โลกที่พระองค์รู้แจ้งนั้น แบ่งออกเป็นหลายอย่างด้วยกัน
อันดับแรกเลย เขาเรียกว่า โอกาสโลก โลกคือดวงดาวใบนี้และดวงดาวอื่น ๆ ในอนันตจักรวาล
อันดับต่อไปคือ สังขารโลก โลกคือร่างกายนี้่
และสุดท้ายคือ สัตวโลก โลกคือหมู่สัตว์ทั้งหลาย

แล้วพระองค์ท่านก็ตรัสถึงสิ่งหนึ่งที่ผู้ปฏิบัติธรรมไม่ควรจะไปคิด เรียกว่า อจินไตย ประกอบไปด้วย
พุทธวิสัย สิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงทำได้
ฌานวิสัย เรื่องของผู้ทรงฌาน ทรงสมาบัติ ทรงอภิญญาทำได้
กรรมวิบาก การส่งผลของการกระทำของเราทั้งดีและชั่ว
และโลกจินไตย ความเป็นไปของโลก ท่านบอกว่า ผู้ที่คิดพึงมีส่วนของความเป็นบ้า บาลีใช้คำว่า อุมฺมตฺตกภาโค

แต่วันนี้กระผม/อาตมภาพ จะมาชวนพวกเราบ้า..! จะพูดเรื่องส่วนใหญ่ถึงโอกาสโลก โลกคือดวงดาวที่เราอยู่ กับสังขารโลก โลกก็คือร่างกายนี้

ผมจะบอกว่า "โลกของเราใบนี้มีชีวิต" บ้าแน่ ๆ เลย..! มีชีวิตในแบบของโลก บรรดานักดาราศาสตร์ นักฟิสิกส์ ศึกษาการเกิดของโลก ของดวงดาว ของจักรวาลต่าง ๆ แล้วสรุปได้ว่า ดวงดาวมีเกิดแล้วก็มีตาย ในเมื่อโลกนี้มีชีวิต ก็ย่อมต้องมีการเจ็บไข้ได้ป่วย มีการแปรปรวนได้ ร่างกายของเราก็เหมือนกัน เรามีชีวิต เราก็เจ็บไข้ได้ป่วยแปรปรวนได้ เมื่อเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ เข้าไปในร่างกาย ร่างกายก็จะอาศัยภูมิคุ้มกันต่อต้านสุดชีวิต ส่วนเราก็กินยารักษาตามอาการ แล้วถ้าโลกป่วย โลกจะทำอย่างไร ?