[เถรี]

การที่พระวัดท่าซุงอ่านหนังสือเองแล้วสอบได้เพราะว่าสมาธิดีกว่า อย่างน้อย ๆ ก็ไม่ไปดูโทรทัศน์ ไม่ไปฟังวิทยุเหมือนคนอื่น วัดอื่นนี่เรื่องพวกนี้เขาถือเป็นเรื่องปกติ บอกเขาว่าวัดท่าขนุนไม่มีโทรทัศน์ ไม่มีอะไรทั้งนั้นก็ไม่มีใครเชื่อ

ตอนช่วงที่ผมเป็นรองเจ้าอาวาสวัดท่าขนุนอยู่ จะเรียกใช้แม่ชี เรียกใช้เณรแต่ละทียากมากเลย เพราะว่าเขามัวแต่รุมกันอยู่หน้าโทรทัศน์ พอเป็นเจ้าอาวาสก็สั่งเลย "ทำอย่างไรก็ได้ ให้โทรทัศน์หายไปจากวัดในวันนี้..!" พวกนั้นรู้ฤทธิ์ตั้งแต่ตอนเป็นรองเจ้าอาวาสแล้วก็เข็ดกัน สรุปแล้วร้านขายของเก่าก็รวยไป ๓ เครื่อง ๑๐,๐๐๐ บาท ...(หัวเราะ)...

ตอนพวก "ชายเล็ก" พวก "หนูผี" เป็นเณรเล็ก ๆ อยู่ ปกติไม่ค่อยได้เห็นหัวพวกนี้หรอก วันนั้นผมได้จอ PC ใหม่มา พวกเขาก็วนไปวนมาอยู่รอบผมนั่นแหละ "พระอาจารย์มีอะไรจะเรียกใช้ไหมครับ ?" "หลวงพ่อมีอะไรจะเรียกใช้ไหมครับ ?" บอกว่า "ไม่มีหรอก" เขาก็ยังเล่นกันง่วนอยู่แถวนั้นแหละ ตอนไปฉันเพล ผมแอบไปได้ยินเขาคุยกันว่า “พระอาจารย์ท่านไม่ดูโทรทัศน์จริง ๆ ว่ะ”

เขาเห็นจอคอมพิวเตอร์ ๒๒ นิ้วของผม คิดว่าเอาไว้ดูหนัง ทั้งที่ผมเอาไว้ทำงาน ถามว่าทำไมต้องจอใหญ่ ๆ ? เพราะว่าผมแก่แล้ว จอเล็กผมมองไม่ค่อยเห็น คราวนี้เขาเห็นจอใหญ่ก็คิดว่าเอาไว้ดูหนัง อุตส่าห์มาป้วนเปี้ยนอยู่เป็นวัน ไม่ได้เห็นอะไรเลยนอกจากนั่งพิมพ์งานทั้งวัน ผมก็คิดว่าทำไมวันนี้เณรว่าง่ายจัง ไม่ไปไหนเลย รอให้เรียกใช้ อ๋อ..มารอดูว่าเมื่อไรผมจะดูหนัง เขาจะได้ดูด้วย

ญาติโยมโหลดหนังไว้ให้ จนป่านนี้ก็ยังไม่ได้ดูเลย เขาบอกว่า "สนุกมากเลยครับ ท่านอาจารย์ Bulletproof Monk" ภาษาไทยก็พระกันกระสุน แต่ว่าเป็นพระทิเบต ที่เวลามีเรื่องแล้วยิงไม่เข้า โยมอุตส่าห์โหลดมาให้ จนป่านนี้หน้าตาเป็นอย่างไรก็ไม่รู้ กองอยู่ตรงนั้นแหละ