[เถรี]

ข้อที่สองท่านบอกว่า ต้องประกอบด้วยสมณสารูป เรื่องนี้ท่านที่ศึกษาในเสขิยวัตร จะรู้ว่าวัตรปฏิบัติที่พระภิกษุสามเณรพึงต้องกระทำ ๗๕ ข้อ ประกอบด้วยอะไรบ้าง เพื่อให้พระ ให้เณร อย่างน้อย ๆ มีเปลือกนอกที่คนเห็นแล้วเลื่อมใสศรัทธา ไม่ใช่เห็นแล้วรังเกียจ ให้คนอยากเข้าใกล้ ไม่ใช่เห็นแล้วหนีห่างจากพระพุทธศาสนา

กระผม/อาตมภาพว่า ๒ ข้อน่าจะพอแล้วกระมัง ? มีสมณสัญญา ไม่หลงลืมสภาพของตนเอง มีสมณสารูป ยืน เดิน นั่ง นอน ดื่ม กิน คิด พูด ทำ โดยระลึกอยู่เสมอว่า การเป็นพระภิกษุสามเณที่ดีของพระพุทธเจ้า ต้องปฏิบัติในเสยขิยวัตร ๗๕ ข้ออย่างไรบ้าง

ถ้าท่านสังเกต จะเห็นว่ากระผม/อาตมภาพออกจากกุฏิเมื่อไร จะมีจีวรติดตัวมาด้วย ห่มมาเรียบร้อย ทำงานก็ทำทั้งอย่างนั้นแหละ ก็เพื่อสมณสารูป นี่ยังดีนะครับ ถ้ายังเป็นท่านอาจารย์ใหญ่ธัมมะเสนะ รองเจ้าคณะรัฐมอญที่ประเทศพม่าโน่น วัดของท่าน พระภิกษุสามเณรก่อสร้างนี่ยังต้องห่มจีวรติดตัวนะครับ อันนั้นกระผม/อาตมภาพก็ว่าทารุณเกินไป

ดังนั้น...ในส่วนที่ท่านทั้งหลายไปในวันนี้จะเห็นว่า บางทีสิ่งหนึ่งประการใดที่เราไปพบ ไปเจอมา แล้วเกิดตั้งคำถามกับตนเองว่าใช่หรือเปล่า ? ก็ขอให้ยึดถือสมณสารูป สมณสัญญานี้เป็นหลัก ถ้าหากว่าไม่ได้จัดอยู่ในทั้ง ๒ หัวข้อนี้ก็ไม่ใช่แน่นอน เป็นเรื่องที่เราต้องมีจิตสำนึก ตระหนักรู้อยู่เสมอ ซึ่งแปลว่าเราต้องประกอบด้วยสติ สมาธิ ทรงตัวเป็นปกติ แล้วท้ายที่สุดก็ต้องมีปัญญาที่จะมองเห็นว่าอะไรควร อะไรไม่ควรด้วย

วันนี้เรายังต้องมีการเทศน์วันพระภาคค่ำอีก ได้รบกวนเวลาท่านทั้งหลายมากพอแล้ว จึงขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๒๑ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)