[เถรี]

ประการที่สอง วัดจะหาความสงบได้ยาก เดี๋ยวเกิดมีคนติดใจ เพื่อนฝูงคนโน้นแวะมา ผู้บังคับบัญชาท่านนี้แวะมา ผลัดกันมาสักวันละ ๔ - ๕ ราย ท่านก็ประสาทรับประทานแล้ว ดังนั้น...ต้องดูวัตถุประสงค์ในการบริหารจัดการวัดว่าเราทำเพื่ออะไร ? ถ้าทำเพื่อความสงบระงับก็ไม่จำเป็นต้องมี แต่ถ้าทำเพื่ออยากให้คนรู้จัก ให้เขากล่าวถึง ก็ทำไปเถอะ

บางวัดสร้างห้องน้ำราคาหลายสิบล้าน คาดว่าเอ่ยชื่อมาสัก ๒ - ๓ วัด พวกท่านก็รู้จักดีกันทั้งนั้น กระผม/อาตมภาพยังไม่เห็นความจำเป็นที่ต้องทำแบบนั้น เราต้องเข้าใจว่า วัตถุประสงค์ของห้องน้ำห้องส้วมก็คือผ่อนคลายทุกข์หนักเบา ถ้าหากว่ามีความสะอาด มีจำนวนที่พอเพียงในการรองรับบุคคลที่มาก็พอแล้ว ไม่จำเป็นที่จะต้องไปติดเครื่องปรับอากาศ ไม่จำเป็นที่จะต้องไปตกแต่งด้วยสถาปนิกหรือมัณฑนากรระดับประเทศ ไม่จำเป็นต้องสั่งวัสดุเลิศหรูแพง ๆ เก็บเงินเอาไว้ซ่อมโบสถ์จะดีกว่ากระมัง ?

อยากให้ระลึกถึงพระราชดำรัสของในหลวงรัชกาลที่ ๙ ที่พระองค์ท่านได้เตือนเอาไว้โดยให้หลักว่า "ซื้อในสิ่งที่จำเป็นต้องใช้" หรือไม่ก็พระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ประยุทธ์ ปยุตฺโต) วัดญาณเวศกวัน ท่านกล่าวเอาไว้นานเนกาเลแล้วเกี่ยวกับเรื่องของ "คุณค่าแท้และคุณค่าเทียม"

อย่างเช่นว่า คุณค่าแท้จริงของนาฬิกาก็คือบอกเวลา ต่อให้เป็นนาฬิกามิคกี้เมาส์เรือนละ ๒๕๐ - ๓๐๐ บาท ถ้าบอกเวลาได้ ก็เป็นอันว่าแสดงคุณค่าของตัวเองออกมาเต็มที่แล้ว ไม่จำเป็นที่จะต้องไปใช้ Rolex ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องไปใช้ Patek Philippe ซึ่งเรือนละหลายแสน ถึงหลายล้านบาท..!

หรือว่าอย่างโทรศัพท์ คุณค่าที่แท้จริงก็คือเอาไว้ติดต่อสื่อสาร ในเมื่อสามารถโทรออก รับเข้า ฟังข้อความได้ ก็น่าจะครบถ้วนสมบูรณ์แล้ว มีความจำเป็นอะไรที่ต้องไปเอาแอปพลิเคชันมากมายมหาศาลมา ? แล้วก็ไม่เคยมีใครใช้ครบถ้วน ทำให้ราคาสูงขึ้นไปถึงเครื่องละหลายหมื่นบาท