[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๒๑ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ ตั้งแต่เช้ามากระผม/อาตมภาพก็วิ่งงานทั้งวัน พักผ่อนไม่พอ อาการมาลาเรียเรื้อรังกำเริบขึ้นมาเสียแล้ว เพราะฉะนั้น...เดี๋ยวเสร็จจากตรงนี้ กระผม/อาตมภาพจะไปฉันยาแล้วพักเลย ปล่อยพวกท่านว่างานกันต่อไป

งานสำคัญที่พวกเราไปกันวันนี้ก็คือ ถวายสักการะพระเถระเจ้าคณะปกครองในจังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งจะตรงกับวันแรม ๘ ค่ำ เดือน ๘ ของทุกปี จำง่าย ๆ ว่า แรม ๓ ค่ำ เดือน ๘ ถวายสักการะเจ้าคณะปกครองในภาค ๑๔ และกรุงเทพฯ พอมาแรม ๘ ค่ำ เดือน ๘ ก็ถวายสักการะเจ้าคณะปกครองในจังหวัดกาญจนบุรีของเรากันเอง

คราวนี้การที่ไปถวายสักการะเจ้าคณะปกครองนั้น โดยหลัก ๆ ก็คือให้พวกเราที่ส่วนใหญ่แล้วเป็นพระบวชใหม่ ได้รู้จักเจ้าคณะปกครองระดับสูง ไม่ว่าจะเป็นเจ้าคณะจังหวัด รองเจ้าคณะจังหวัดว่ามีใครบ้าง นั่นคือจุดประสงค์หลัก

วัตถุประสงค์อื่น ๆ รองลงไป พวกเราต้องรู้จักเก็บ รู้จักคว้ากันเอง อย่างเช่นว่า ดูระบบการต้อนรับขับสู้อาคันตุกะของแต่ละวัดว่าเป็นอย่างไร ส่วนไหนดี เราจะได้เก็บมาใช้ที่วัดของเรา สภาพวัดของเขามีความสว่าง สะอาด สงบแบบไหน มีอะไรดีกว่า ที่เราควรที่จะลอกแบบมาทำตามบ้าง เรื่องพวกนี้เราต้องมีสายตา และรู้จักทำตัวเป็น "ครูพักลักจำ" เก็บเอาสิ่งดี ๆ มาใช้

วัดท่าขนุนของเรา จุดอ่อนใหญ่ที่สุดเลยก็คือเรื่องการต้อนรับพระอาคันตุกะ วัดของเราไม่มีร้านกาแฟ ไม่มีตู้เย็น ไอ้ที่ไม่มีเพราะว่ากระผม/อาตมภาพไม่ให้มีเอง ดังนั้น...การต้อนรับอาคันตุกะของพวกเราก็จะค่อนข้างขาดตกบกพร่อง

คำว่า ขาดตกบกพร่อง ความจริงไม่ได้บกพร่องในเรื่องของธรรมวินัย แต่เป็นการบกพร่องในเรื่องโลก ๆ อย่างเช่นว่า ไม่มีกาแฟสด ไม่มีน้ำปั่น ซึ่งกระผม/อาตมภาพเห็นว่าไม่มีความจำเป็น แต่ว่าถ้าหากใครคิดที่จะทำก็ต้องคิดให้ดี

ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายไปสร้างวัดวาอาราม หรือว่าเป็นเจ้าอาวาสที่ไหนก็ตาม แล้วทำสิ่งเหล่านี้ขึ้นในวัดของตนเอง ประการแรกเลย ทุนต้องถึง เงินทุนไม่ถึงทำไม่ได้