[เถรี]

กระผม/อาตมภาพอยากจะบอกว่า พวกเราแปลคำว่า สมานัตตตา ผิดมาตั้งแต่ต้น ก็คือไปแปลว่า เสมอต้นเสมอปลาย

อย่าลืมว่าสังคหวัตถุ ๔ คือหลักธรรมสำหรับยึดโยงสังคมเข้าด้วยกัน ประกอบไปด้วย ทาน รู้จักแบ่งปันให้แก่ผู้อื่น โดยมีบาลีกำกับว่า ททมาโน ปิโยโหติ ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก ปิยวาจา พูดดีพูดเพราะต่อคนอื่น ละเว้นจากวาจาไม่ดีไม่งามทั้ง ๔ ประการ คือการพูดคำหยาบ พูดส่อเสียด พูดโกหก พูดเพ้อเจ้อ อัตถจริยา คือทำประโยชน์แก่คนอื่นเขา

สมานัตตตานั้นก็คือ ต้องนึกถึงอกเขาอกเรา พูดง่าย ๆ ก็คือ นึกถึงคนอื่นเสมอด้วยตนเอง เราไม่ชอบอะไรก็ต้องนึกว่าคนอื่นเขาก็ไม่ชอบเหมือนกัน แล้วอย่าไปทำกับเขาอย่างนั้น เราชอบอะไร ก็ต้องนึกว่าคนอื่นเขาก็ชอบแบบเดียวกัน แล้วพยายามทำเพื่อสร้างความชอบใจให้เกิดกับคนอื่นเขา ไม่ใช่ไปแปลว่าความเสมอต้นเสมอปลาย ถ้าอย่างนั้นคนชั่วเสมอต้นเสมอปลายก็สามารถยึดโยงสังคมได้ ?!

ในส่วนนี้นอกจากพวกเราจะต้องคำนึงถึงส่วนรวมแล้วยังไม่พอ ยังต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรา แต่ต้องไม่ทิ้งหลักการที่ถูกต้อง เท่าที่ผ่านมา กระผม/อาตมภาพเจอพรรคพวกเพื่อนฝูงจำนวนมาก ที่อยู่ในลักษณะไม่รู้ตัวว่าตนเองกำลังประจบคฤหัสถ์ ประทุษร้ายตระกูลของพระพุทธเจ้า เพราะว่าไปเอาใจคนรวย ไปเอาใจผู้มีอำนาจ

เพราะว่าในส่วนของการประจบเอาใจ กับในส่วนของการปฏิสันถารคาราวะ มีความใกล้เคียงกันมาก ถ้าหากว่าไม่มีความพอเหมาะพอดีเมื่อไร ล้ำเส้นเมื่อไรก็กลายเป็นประทุษร้ายตระกูลด้วยการประจบคฤหัสถ์ทันที