[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๒๑ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๕ พวกเรามีเพื่อนใหม่เพิ่มมาอีก ๑ รูป ก็คือท่านอิทธิพล วรลาโภ ย้ายมาจากวัดตะพังคี อำเภอบางน้ำเปรี้ยว จังหวัดฉะเชิงเทรา ท่านบวชเมื่อ ๒๓ ตุลาคม ๒๕๖๔ พวกเราก็ดูแล้วกันว่าใครบวชก่อนใครบวชหลัง จัดให้ท่านลงตามลำดับไป โดยปกติการย้ายมาในลักษณะอย่างนี้ กระผม/อาตมภาพไม่รับหรอก ถ้าจะย้ายมาก็ต้องมาบอกมากล่าว มาตกลงกันให้แน่นอนก่อน ไม่ใช่นึกจะย้ายก็ย้ายมาเลยแบบนี้..!

แม้กระทั่งทางวัดท่าขนุนของเรา ถ้าหากว่าใครยังไม่ถึง ๕ พรรษา จะเห็นว่ากระผม/อาตมภาพไม่ให้ย้ายไปไหน เพราะว่าไปก็มีแต่สร้างความเสียหายให้กับครูบาอาจารย์ เนื่องจากว่ายังศึกษาพระธรรมวินัยไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ จะย้ายไปอยู่ที่อื่นได้ก็ต่อเมื่อเกิน ๕ พรรษาไปแล้ว ดังนั้น..ถ้าท่านติดตามในเว็บไซต์วัดท่าขนุน จะเห็นว่าใครก็ตามที่แหกคอกไปจากวัดก่อน ๕ พรรษา กระผม/อาตมภาพขึ้นบัญชีดำไว้หมด ไม่รับกลับเข้าสังกัดอีก มาก็ไม่รับเข้าพักด้วย..!

ถ้าพระอุปัชฌาย์อาจารย์ไม่เข้มงวดกับลูกศิษย์ของตน พระศาสนาของเราก็จะพังเร็วขึ้น เพราะว่าศาสนาพุทธของเราไม่มีใครทำลายได้ เนื่องจากว่าหลักธรรมทั้งหลายเป็นของจริง เป็นของแท้ ใครปฏิบัติตามก็ย่อมเกิดประโยชน์แก่คนนั้น แต่ว่าผู้ที่จะทำลายได้ก็คือบุคคลภายในอย่าง ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา นั่นเอง

พระอุปัชฌาย์อาจารย์ในปัจจุบันนี้ ส่วนใหญ่ก็อยู่ในลักษณะของ "พระอุปัชฌาย์เป็ด" ไข่แล้วก็ไป ไม่คิดจะฟูมฟักดูแลอะไรเลย ก็ขึ้นอยู่กับลูกศิษย์ว่ารู้จักจะเอาดีหรือเปล่า ? ถ้าไม่รู้จักที่จะเอาดี เดี๋ยวก็ไปเดินขบวนประท้วงการประชุมเอเปคกับเขาอีก..!

ดังนั้น..เรื่องพวกนี้ไม่ใช่เรื่องของความเข้มงวด แต่เป็นระเบียบปฏิบัติที่มีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาลแล้วว่า พระภิกษุตั้งแต่พรรษา ๑ ถึงพรรษา ๕ เรียกว่าพระนวกะ แปลว่าผู้ใหม่ ยังต้องรับนิสัย คืออยู่ร่วมกับพระอุปัชฌาย์อาจารย์ เพื่อศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัย ถ้าพ้นพรรษา ๕ ไปแล้ว พระอุปัชฌาย์อาจารย์พิจารณาแล้วว่าเห็นสมควร จึงจะให้แยกย้ายไปอยู่ที่อื่นได้ เรียกว่าได้นิสัยมุตตกะ คือพ้นจากการอาศัยครูบาอาจารย์ของตน แต่ถ้าพระอุปัชฌาย์อาจารย์พิจารณาแล้วว่า ความประพฤติ กาย วาจา ใจ ยังไม่ดีพอที่จะไปอยู่ที่อื่น ก็ยังให้ถือนิสัยต่อไป ก็คือยังไม่ได้นิสัยมุตตกะ แต่ปัจจุบันนี้ เรื่องทั้งหลายเหล่านี้แทบจะไม่มีใครปฏิบัติตามกันแล้ว