[วาโยรัตนะ]

ทำดีส่วนทำดี ทำชั่วส่วนทำชั่ว มันหักกลบลบล้างกันไม่ได้ แต่ถ้าอำนาจของความดีมีสูงกว่ามันสามารถจะหนีความชั่วได้อย่างพระองคุลีมาล
ถ้าหากว่าคนไหนติว่าตัวเองชั่วต้องถามว่าขนาดพระองคุลีมาลหรือเปล่า ?
ฆ่าคนมาเป็นพันเสร็จแล้วพอท่านตั้งหน้าตั้งตาทำเพื่อความเป็นพระอรหันต์ กลายเป็นพระอรหันต์ไปได้ พระอรหันต์ก็ดี พระพุทธเจ้าก็ดี พระปัจเจกพุทธเจ้าก็ดี ที่เข้าพระนิพพานไปแล้ว ไม่มีใครใช้กรรมเก่าหมด ส่วนใหญ่ความดีของท่านมากกว่าจนหลุดพ้นไปพระนิพพานเพราะฉะนั้น “ความดีส่วนความดี ความชั่วส่วนความชั่ว”