[เถรี]

ตรงจุดนี้เป็นที่ชอบใจของกระผม/อาตมภาพเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าเป็นบุคคลที่มีความขี้เกียจเป็นปกติ ถ้าหากว่าต้องให้ไปตั้งธาตุ ปลุกธาตุ หนุนธาตุ ต้องให้ไปค่อย ๆ เข้าฌานสมาบัติระดับโน้น ระดับนี้ แล้วก็อธิษฐานขอให้เป็นไปตามความต้องการของเรานั้น กระผม/อาตมภาพเห็นว่าเป็นความยุ่งยากมากจนเกินไป

ดังนั้น...ในเมื่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุง ท่านเมตตาบอกกล่าววิธีการปลุกเสกวัตถุมงคลที่มีผลมากมายมหาศาล แล้วตนเองไม่ต้องเหนื่อยด้วย จึงเป็นที่ชอบอกชอบใจและได้กระทำตามมาโดยตลอด

โดยเฉพาะการที่พระท่านให้การสงเคราะห์นั้น ถ้าเคยให้การสงเคราะห์ในระดับใดมา ท่านก็จะเมตตาให้การสงเคราะห์ในระดับนั้น ยกเว้นว่ามีการเพิ่มพิเศษเมื่อใด ก็จะมีการบอกกล่าวให้ทราบเป็นการเฉพาะของวัตถุมงคลแต่ละรุ่น

โดยเฉพาะสิ่งหนึ่งประการใดที่ท่านได้ห้ามเอาไว้ อย่างเช่นว่า ถ้าหากว่ามีการปลุกเสกวัตถุมงคล ก็ให้กระทำตามที่สายครูบาอาจารย์นั้น ๆ ได้กำหนดเอาไว้ก่อน ยกเว้นว่าท่านจะเมตตาบอกกล่าวอะไรเพิ่มเติมมา ก็จะมีการเพิ่มเติมเข้าไปในพิธีนั้น ๆ

อย่างเช่นในเครื่องบวงสรวงต่าง ๆ ซึ่งกระผม/อาตมภาพได้ศึกษามาตามสายครูบาอาจารย์ โดยเฉพาะเครื่องบายศรีเทวฤทธิ์นั้น ท่านได้เมตตาสั่งว่า บายศรีต้นทั้งหมด ขอให้ติดสีแดงเอาไว้บ้าง คำว่าติดสีแดงในที่นี้ก็คือ อาจจะเป็นดอกไม้แดงสักดอกหนึ่ง พวงมาลัยที่มีดอกไม้สีแดงประกอบสักพวงหนึ่ง เป็นต้น ท่านบอกว่าเป็นสัญลักษณ์ที่ท้าวจาตุมหาราชได้ให้เอาไว้ว่า ถ้าหากว่าใครทำตามนี้ ก็จะมีการอนุเคราะห์สงเคราะห์ให้เป็นพิเศษ

แล้วยังต้องมีการบอกคาถา หรือแสดงอาการบอกฝ่ายเอาไว้ด้วย โดยเฉพาะกระผม/อาตมภาพนั้น ได้รับการบอกกล่าวว่า ในช่วงท้ายของคำบวงสรวง ก็คือ ธัมมัสสะวะนะกาโล อะยัมภะทันตา นั้น ถ้าแปลเป็นภาษาไทย แปลความว่า กาลนี้เป็นเวลาแห่งการฟังธรรม แล้วท่านก็เมตตามอบหมายว่า ถึงเวลาแล้ว เราต้องทำอย่างนี้ ๆ เพื่อให้เหมาะสมกับสิ่งที่เราได้อัญเชิญ และประกาศบอกกล่าวเป็นสาธารณะต่อบรรดาพรหมเทวดาทั้งหมด