ดังนั้น...ถ้าพวกเราจะ Think out box. คิดนอกกรอบ ก็จะต้องสำหรับเรื่องที่จำเป็นเท่านั้น ไม่อย่างนั้นแล้ววิชาโลกเรียนเท่าไรไม่รู้จบ มีแต่จะทำให้เราฟุ้งซ่านมากขึ้นไปเรื่อย ๆ ถ้าหากว่าฟุ้งซ่านมาก ระงับไม่ทัน รัก โลภ โกรธ หลง เข้ามา ตัวเรานั่นแหละจะเดือดร้อน..!
ฉะนั้น...ญาติโยมที่เป็นนักปฏิบัติธรรม เมื่อถึงเวลาก็จิตตก สมาธิตก กรรมฐานแตก เหตุที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่าเราหลุดไปจากปัจจุบัน เราไปเริ่มคิด คราวนี้การคิดของเราไม่ได้อยู่เฉพาะหน้า เพราะว่าขาดการฝึกฝน เราก็จะคิดอยู่ในลักษณะไม่ไปหวนหาอาลัยในอดีต ก็ไปฟุ้งซ่านในอนาคต ซึ่งไม่ว่าจะคิดแบบไหนก็สร้างความทุกข์ให้กับตัวเองทั้งนั้น
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 27-10-2021 เมื่อ 19:16
|