[เถรี]

เท่าที่สังเกตมาตลอดระยะเวลาของการปฏิบัติธรรม ถ้านับตัวกระผม/อาตมาภาพ ก็เริ่มต้นที่ปี ๒๕๑๘ พอเริ่มทำก็ทุ่มเทอย่างชนิดคนรอบข้างว่า "บ้า..!"

พวกเราส่วนใหญ่มักจะทนปากคนอื่นไม่ได้ ถ้าทนปากคนอื่นไม่ได้ โอกาสประสบความสำเร็จก็ยากมาก

แล้วถามว่ากระผม/อาตภาพตอนนั้นเพิ่งอายุ ๑๖ ปี ทำไมแทนที่จะไปกินไปเที่ยวเหมือนคนอื่น ถึงมาตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติธรรม แล้วยังทนปากคนอื่นได้ ? ก็เพราะว่ามีตัวอย่างก็คือ หลวงปู่ หลวงพ่อรอบด้านเป็นพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ที่มีความสามารถแท้จริงสูงมาก

โดยเฉพาะบ้านเกิดของกระผม/อาตมภาพก็คือนครปฐม ตอนนั้นอันดับ ๑ เลยคือหลวงพ่อเงิน วัดดอนยายหอม รองลงไปก็คือ หลวงปู่เพิ่ม วัดกลางบางแก้ว, หลวงปู่เต๋ วัดสามง่าม, หลวงปู่น้อย วัดธรรมศาลา ถ้าพวกเราสังเกตจะเห็นว่า หลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ, หลวงพ่อไสว วัดปรีดาราม, หลวงพ่อแช่ม วัดดอนยายหอม, หลวงพ่อพูล วัดไผ่ล้อม ยังไม่ปรากฏชื่อเลย

นครปฐมนี่บ้านพ่อ บ้านแม่คือสุพรรณบุรี ตอนนั้นหลวงปู่มุ่ย วัดดอนไร่ ดังสุด ๆ รองลงมาก็เป็นหลวงพ่อขอม วัดไผ่โรงวัว, หลวงพ่อแดง วัดทุ่งคอก