"เมื่อตอนช่วงปฏิบัติธรรม น่าจะอาทิตย์กว่ามาแล้ว ที่คณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิจัดปฏิบัติธรรมพระนวกะประจำปีนี้ อาตมาไปเจอร้านจำหน่ายวัตถุมงคล สงสัยว่าทำไมร้านนี้จัดร้านเป็นระเบียบเรียบร้อยมาก พระทุกองค์จะมีกล่องใส่และวางบนผ้าที่ปูอย่างดี
พอไปถึงเขาบอกว่า "อาจารย์เดินดูตามสบายเลยนะครับ ชอบใจองค์ไหนหยิบไปเลย อยากจ่ายเท่าไรก็วางไว้ตรงนั้น ผมจะไปกินข้าวแล้ว" อาตมาก็มอง ๆ หยิบมา ๖ องค์ วางเงินไว้หกพันบาท เขากลับมาบอกว่า "ไม่ได้ครับ..ไม่ได้" ถามว่าทำไม ? ก็เลยล้วงวางไปอีกสองพัน เขาบอกว่า "ไม่ใช่ครับ สองร้อยห้าสิบบาทก็พอแล้ว"
เขาบอกว่า "ผมมาขายของในวัด กินข้าววัดด้วย ไม่เอากำไรครับ ต้นทุนที่อาจารย์หยิบบูชาไป ผมได้มาแค่สองร้อยห้าสิบ" ก็คงเหรียญละประมาณยี่สิบสามสิบบาท ก็เลยบอกว่า "เฮ้ย..แต่ในท้องตลาดแพงมากนะ" "นั่นแหละครับ แต่ผมจะจำหน่ายแค่นี้" ก็เลยบอกว่า "เอาอย่างนี้แล้วกัน ส่วนนี้จ่ายสองร้อยห้าสิบ...ของคุณ ส่วนอันนี้ให้" อาตมาควักให้ไปสี่พันบาท ก็คือมีบางเหรียญในตลาดราคาเป็นหมื่น แต่เขาบอกว่าเอาราคาแค่นี้"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 04-08-2019 เมื่อ 20:01
|