[เถรี]

ท่านทั้งหลายพึงที่จะใช้สติปัญญาคิดด้วยว่า สิ่งที่เราทำนั้น ใช่ หรือว่าไม่ใช่อย่างไร อย่าเห็นพระเป็นผู้วิเศษ ที่จะบันดาลให้ท่านทั้งหลายได้ทุกอย่าง ไม่เช่นนั้นท่านก็จะออกแนวที่หลุดออกนอกเขตพระพุทธศาสนาไปแล้ว เพราะว่าคุณพระรัตนตรัยนั้น เราจะเลื่อมใสหรือว่าไม่เลื่อมใส ก็ไม่ได้มีผลกระทบใด ๆ ต่อคุณพระรัตนตรัยเลย

สำคัญที่ว่าเรานำเอาสิ่งที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้สั่งสอนเอาไว้ ไปปฏิบัติให้เกิดผลดีแก่ตน สามารถที่จะพัฒนากาย วาจา และใจของเราให้ดีขึ้นไปตามลำดับ จากปุถุชน คนที่หนาแน่นด้วยกิเลส เป็นกัลยาณชน ผู้ที่มีศีลครบถ้วนสมบูรณ์ และมีสมาธิในระดับที่พอระงับยับยั้งกิเลสได้ มีสติ ปัญญาที่เพียงพอจะรักษาตนไม่ให้ไหลตามกระแสโลกไปได้

ขณะเดียวกัน ก็พยายามพัฒนาขึ้นเป็นอริยชน เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยความเคารพในพระรัตนตรัย ถึงพร้อมด้วยศีล ด้วยสมาธิ ด้วยปัญญา รู้ตัวอยู่เสมอว่าเราจะต้องตาย ถ้าหากว่าตายแล้ว เราควรจะตั้งเป้าเอาไว้ที่พระนิพพานแห่งเดียวเป็นอย่างต่ำ

นี่คือสิ่งที่กระผม/อาตมภาพใช้เวลาหลายสิบปี บอกกล่าวให้ท่านทั้งหลายได้ประพฤติปฏิบัติมา แต่จากที่เห็น ส่วนใหญ่แล้วก็ยังคงอยู่ในลักษณะที่ขอให้ได้พบตัวจริง ขอให้ได้ถ่ายรูปไปลงเฟซบุ๊กด้วย ขอให้ได้ถ่ายรูปแล้วส่งไลน์ไปอวดเพื่อนด้วย ถ้าในลักษณะอย่างนี้ ต้องบอกว่าเสียแรงที่กระผม/อาตมภาพต้องฝืนอาการเจ็บไข้ได้ป่วย มานั่งรองรับศรัทธาญาติโยม ที่ก่อให้เกิดประโยชน์แก่โยมทั้งหลายน้อยเต็มที

วันนี้ร่างกายก็ไม่ค่อยดีและต้องเดินทางไกล จึงขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๓ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)