[เถรี]

เพราะโดยปกติแล้ว ในช่วงเวลาเข้ากรรมฐาน ๓ วัน เมื่อภาวนาจนเต็มแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ทำงานทำการอื่นไปเรื่อย ไม่ได้ไปนั่งนิ่ง ๆ ให้เสียเวลาทำมาหากิน เคยชินกับการทรงกำลังใจในขณะทำงานหรือเคลื่อนไหวมาตั้งแต่ต้นแล้ว ส่วนของพวกท่านทั้งหลาย ส่วนมากพอขยับก็หลุดจากสมาธิ กำลังใจพลอยหลุดไปด้วย จนไม่เหลืออะไรเอาไว้เลย

ก็แปลว่าปีนี้แม้ว่าจะอยู่ในช่วงเข้ากรรมฐาน กระผม/อาตมภาพเองก็ยังจะต้องเดินทางอยู่ดี เพราะบอกแล้วว่า ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวข้องกับในรั้วในวังหรือเชื้อพระวงศ์ กระผม/อาตมภาพจะยกไว้พิเศษ โดยให้ความสำคัญเป็นอันดับหนึ่ง รองลงไปถึงเป็นงานคณะสงฆ์ หลังจากนั้นแล้วค่อยเป็นงานของตนเอง

คราวนี้ตรงนี้ก็ไม่มีปัญหาในการปฏิบัติ เพียงแต่ว่าในช่วง ๒ วันที่ผ่านมา กระผม/อาตมภาพมีการสัมมนาออนไลน์บ้าง เจริญพระกรรมฐานออนไลน์บ้าง แล้วก็มีพระอาจารย์ท่านหนึ่ง มากล่าวถึงงานสารทเดือน ๑๐ โดยยืนยันกับผู้ฟังว่า สารทเดือน ๑๐ เป็นประเพณีตั้งแต่โบราณ ที่กำหนดให้มีการทำบุญให้กับผู้ตาย คำว่ายืนยันในที่นี้ก็คือ ท่านใช้คำว่า "ขั้นตอนระหว่างนั้น ผมไม่รู้ รู้อยู่อย่างเดียวว่า ถ้าทำบุญเมื่อไรก็ถึงญาติที่ตายไปแล้ว" ซึ่งกระผม/อาตมภาพขอยืนยันว่าไม่ใช่

การทำบุญไปแล้ว ญาติที่ตายไปจะได้รับก็ต่อเมื่อ อันดับแรกเลยเป็นสัมภเวสี ก็คือผู้ที่ตายก่อนอายุขัย ยังไปรับความดีความชั่วไม่ได้ ต้องเร่ร่อนไปเรื่อย รอเวลาหมดอายุขัยความเป็นมนุษย์ ถึงจะไปตามบุญตามกรรมของตนเอง

ประเภทที่ ๒ เป็นอสุรกาย ท่านทั้งหลายเหล่านี้กรรมเบาบางแล้ว มีสิทธิ์อนุโมทนาบุญที่คนตั้งใจอุทิศให้ได้

ประเภทที่ ๓ ก็คือเปรตทั้ง ๑๒ จำพวกที่กรรมเบาบางลง จนสามารถอนุโมทนาบุญได้ ซึ่งเขาเรียกรวมกันว่า ปรทัตตูปชีวีเปรต คือเปรตที่ยังชีวิตอยู่ด้วยการอาศัยผู้อื่น

นอกเหนือจากนี้ไม่ต้องเสียเวลาทำบุญไปให้ อย่างไรก็รับไม่ได้ เพราะว่าอย่างสัตว์นรกและเปรต ๑๒ จำพวกที่ยังกรรมหนักอยู่ ไม่สามารถจะโมทนาบุญได้ เหมือนกับคนโดนไล่ฆ่าไล่ฟันอยู่ จะทำอย่างไร ส่งอาหารไปจะกินได้ไหม ? หรือบรรดานักโทษที่โดนกักบริเวณ คนอื่นไม่สามารถเข้าไปในบริเวณนั้นได้ ก็ย่อมไม่สามารถที่จะส่งข้าวของหรืออาหารเข้าไปให้ได้

ส่วนในเรื่องของสัตว์เดรัจฉานและภูมิมนุษย์นั้น ถ้าไม่ยินดีด้วย ก็ไม่สามารถที่จะรับบุญกุศลได้