[เถรี]

"ท่านผู้โดยสารครับ ผม..กัปตันภัทรกรครับ กำลังนำเครื่องลดระดับเพื่อลงสู่สนามบินนานาชาติดอนเมือง สภาพอากาศ ณ จุดหมายปลายทางขณะนี้ มีเมฆประปราย อุณหภูมิ ๒๘ องศาเซลเซียส
ขอแจ้งข่าวดีกับทุกท่านว่า เรามาถึงจุดหมายปลายทางก่อนเวลา ๒๐ นาทีครับ หวังเป็นอย่างยิ่งว่าโอกาสหน้าจะได้รับใช้ทุกท่านอีก ขอบคุณและสวัสดีครับ"

"แมลงภู่คำแอร์ไลน์" พามาถึงจุดหมายปลายทางก่อนเวลาถึง ๒๐ นาที เมื่อเตรียมตัวลงจากเครื่องก็เปิดโทรศัพท์มือถือซึ่ง "น้องเล็ก" ให้ยืมมา
เห็นโลเกชั่นที่แดงส่งมาให้ในเวลา ๐๙.๒๔ น. ว่ามาถึงคุ้งสำเภา อำเภอมโนรมย์ จังหวัดชัยนาทแล้ว...

อาศัยมุมมองจากฟากฟ้าลงไป เห็นสายฟ้ากับพายุเทียบปีกเคียงคู่อยู่ข้าง "น้องแก้ว" รถยนต์คู่ใจ แถมยังมี "น้องเดี่ยว" บินคุมอยู่ด้านบน ตัวใหญ่มหึมาชนิดที่บัง "น้องแก้ว" มิดเลย...

เนื่องจากว่างานนี้ไปเชียงใหม่ สองคู่หูจอมแสบคือสายฟ้ากับพายุ (ชื่อจริง "วัชระ" กับ "วายุ" แต่เรียกยาก เลยยืมชื่อ "ลูกแม่ชม" มาใช้ก่อน)
กระดี๊กระด๊ามากที่จะได้กลับไปเยี่ยม "บ้าน" จึงทำหน้าที่ด้วยความเต็มอกเต็มใจทั้งไปและกลับ...

ส่วน "น้องเดี่ยว" นั้น น่าสงสารมาก เจ้าของเดิมเจอปัญหาค่าครองชีพจากไวรัส covid-๑๙ อาละวาด นำมาผ่องถ่ายให้กับอาตมา
ซึ่งเห็นทีแรกก็ตกใจ ว่าแมลงภู่คำโคตรพ่อโคตรแม่อะไรถึงได้ใหญ่ขนาดนี้..!

"เขาเรียกว่าตัวครูครับ ไม่ใช่โคตรพ่อโคตรแม่" นั่น..มี (เถียง) ชี้แจงอีกด้วย เลยบอกไปตามตรงว่า ปกติแล้วที่เรียกใช้อยู่ จะมากันเป็นคู่
อย่างเช่น อู่เงิน - อู่ทอง, คำแก้ว - คำกอง, ทองอยู่ - ทองมา, สายฟ้า - พายุ ในเมื่อมาเดี่ยวหาคู่ไม่ได้ ก็จะไม่ใช้ เตรียมโดนจำหน่ายได้เลย..!

อีกฝ่ายทำท่าหงอยเป็นหมาเหงา ต้องปลอบใจว่าอยู่ด้วยกันไปก่อน หาจังหวะดี ๆ ได้แล้วค่อยขาย
"แล้วต่างกันตรงไหนวะ ?" ก็นั่นนะซิ..แล้วนายชื่ออะไร ? "ยังไม่มีชื่อครับ เจ้านายเก่าเขาไม่ตั้งให้ รบกวนช่วยตั้งให้หน่อยครับ"

"ได้..ถ้าอย่างนั้นชื่อ "สนโดดเดี่ยวใต้ฟ้ากว้างท้าสายลมและแสงตะวันบนยอดเขาหิมะท่ามกลางฤดูหนาว" ก็แล้วกัน" ต้นตระกูลแมลงภู่คำทำท่าเหมือนกับโดนยาฆ่าแมลงฉีดเข้าเต็มหน้า..!

"อย่าทำท่าจะเป็นจะตายแบบนั้น เห็นมีแต่ชื่อเก่า ๆ สั้น ๆ เชย ๆ อุตส่าห์ตั้งชื่อให้อลังการงานสร้างไม่มีใครเหมือนแล้ว รับรองได้ว่าใครเรียกซ้ำแล้วไม่ผิดก็ยอดมนุษย์เลยแหละ..!"