[หยาดฝน]

จากเด็กเล็กค่อย ๆ โตขึ้น จากนอนหงายก็พลิกคว่ำได้ คืบได้ คลานได้ หัดตั้งไข่ ยืนหกล้มหกลุก
จากไม่มีฟันก็มีฟัน จากยืน เดิน เตาะแตะ ก็กลายเป็นวิ่งได้
ค่อย ๆ เป็นเด็กโต เป็นวัยรุ่น เป็นหนุ่มเป็นสาว เป็นหนุ่มใหญ่สาวใหญ่ เป็นวัยกลางคน เป็นคนแก่
ท้ายที่สุด ร่างกายนี้ก็หมดสภาพ ตายลงไปต่อหน้าต่อตา

หายใจเข้า..ให้ภาพพระสว่างขึ้น
หายใจออก..ให้ภาพพระสว่างขึ้น

บัดนี้เราเห็นอย่างชัดเจนแล้วว่า ตัวเราก็ดี คนอื่นก็ดี สัตว์อื่นก็ดี วัตถุธาตุสิ่งของทุกอย่างก็ตาม เกิดขึ้นในเบื้องต้น เปลี่ยนแปลงไปในท่ามกลาง สลายไปในที่สุด