[หยาดฝน]

ถ้าตั้งภาพพระไว้บนศีรษะ ให้ไหลตามลมหายใจขึ้นไปบนศีรษะ
ถ้าตั้งภาพพระไว้ข้างหน้า ก็ไหลตามลมหายใจไปอยู่ตรงหน้า ระดับสายตาของเรา

ถนัดแบบไหนให้ทำแบบนั้น สำคัญตรงที่อย่าไปใช้สายตาเพ่ง เพราะว่าการกำหนดภาพพระ ไม่ได้เห็นด้วยตา เป็นการเห็นด้วยใจ
เรานึกถึงข้าวของผู้คนอะไร รู้สึกว่าชัดเจนเท่าไร ก็ไม่ใช่การเห็นด้วยตา เป็นการเห็นในห้วงนึกของเรา

หายใจเข้า..ภาพพระไหลลงไปอยู่ในท้อง
หายใจออก..ภาพพระเลื่อนขึ้นไปบนศีรษะ

อย่าเอารายละเอียด อย่าเอาความชัดเจน อย่าใช้สายตาเพ่ง แค่รู้ว่ามีภาพพระไหลตามลมหายใจเข้าไป ไหลตามลมหายใจออกมาก็พอแล้ว
รายละเอียดต่าง ๆ จะมีขึ้นต่อเมื่อเรามีความชำนาญ มีสมาธิที่สูงกว่านี้