[เถรี]

อาหารที่เขาจัดมานั้น ต้องบอกว่าทางเอ็นซีทัวร์ทุ่มทุนสร้างมาก..! ไม่ว่าจะมื้อไหนก็ตาม จัดมาอย่างเต็มที่จนพวกเราไม่มีปัญญาที่จะกินจะฉันได้หมด

ตอนแรกที่ทุกคนบอกว่าเอ็นซีทัวร์แจ้งราคามาค่อนข้างแพง แต่กระผม/อาตมภาพยืนยันว่าขอใช้บริการของบริษัทนี้ เหตุเพราะว่าทางด้านคุณนวลจันทร์ เพียรธรรมก็ดี ทางด้านคุณเอ (ฉัตตริน เพียรธรรม) ก็ดี รู้ว่าจะจัดการอย่างไรให้คณะของเราได้รับความสะดวกสบายที่สุด ไม่ว่าจะที่พัก อาหาร ยานพาหนะ ซึ่งในทริปนี้ของพวกเราต้องบอกว่าหรูเลิศมาก..!

เมื่อฉันเพลกันเสร็จเรียบร้อย ก็นั่งรอคุณสุเรศวร์ ที่ไปขอหนังสือผ่านทางเข้าเมืองสิกขิม ซึ่งเมืองสิกขิมนั้นต้องบอกว่าเป็นประเทศต่างหากจากอินเดีย ในที่นี้กระผม/อาตมภาพขอเรียกว่า นครรัฐสิกขิม แต่ด้วยความที่กลัวอังกฤษจะยึดไป กลัวทิเบตหรือว่าจีนจะยึดไป ก็เลยขอเป็นประเทศของตัวเอง แต่อยู่ใต้อำนาจการปกครองของอินเดีย ทำให้มีที่พึ่งเป็นมหาอำนาจ ทำให้จีนหรือว่าทางด้านทิเบตนั้นไม่มายุ่งเกี่ยวด้วย จึงต้องเข้าออกโดยมีการขอวีซ่าต่างหาก

เมื่อนายสุเรศวร์กลับมาแล้ว พวกเราก็เดินทางไปยังเมืองเพลลิงก์ ซึ่งจะเป็นเมืองที่เราพักในคืนนี้ ระหว่างทางก็ผ่านโรงงานผลิตชาใหญ่มากโรงงานหนึ่ง ซึ่งคุณสุเรศวร์ของเรามีความคุ้นเคยมาก ได้แวะเข้าไปบอกเจ้าหน้าที่ว่า คณะของเราไปเยี่ยมไร่ชา Happy Valley มาแล้ว แต่ไม่สามารถที่จะเข้าไปชมระบบการผลิตภายในได้ จึงขอมาชมการผลิตภายในโรงงานนี้แทน

โรงผลิตชานี้ยี่ห้อ Puttabong ก็คือยี่ห้อพระตะบองนั่นเอง แต่ว่าไม่มีอะไรที่เป็นความเป็นเอเซียตะวันออกเฉียงใต้เลยแม้แต่น้อย เรียกว่าตั้งชื่อไปอย่างนั้นเอง ทันทีที่พวกเราเหยียบย่างเข้าไป กลิ่นชาก็ตลบอบอวล บอกให้รู้อย่างชัดเจนว่านี่คือชาอินเดีย ไม่ใช่ชาจีน

เมื่อพวกเราชมขั้นตอนการผลิตต่าง ๆ จนจบแล้ว ออกเดินทางต่อมาได้ไม่กี่กิโลเมตร ก็มีคนงานของทางด้านโรงงานนี้กำลังเก็บใบชาอยู่ พวกเราจึงได้ชมขั้นตอนของการชิมชา ตลอดจนกระทั่งระบบการผลิตชานั้นกลับด้านกัน คือแทนที่จะเข้าไปชมไร่ชา ชมการเก็บชา ชมการผลิตชา แล้วค่อยมาชิมชา แต่ปรากฏว่างานนี้กลับหัวกลับหางกันหมด..!