[เถรี]

เมื่อฝึกซ้อมมโนมยิทธิจนมีความคล่องตัว หลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุงบอกว่า "คล่องตัวขนาดนี้ไปเป็นครูสอนคนอื่นได้แล้ว" ปรากฎว่าพอถึงเวลาสอนธรรมะก็ดี หรือว่ามีบุคคลสอบถามปัญหาก็ตาม เมื่อพยากรณ์ไปตามกำลังใจที่ได้รับการฝึกฝนมา ได้รับคำชมเชยจากคนรอบด้านว่า "แม่นยำอะไรอย่างนี้" "ทำไมรู้เห็นได้ชัดเจนแบบนี้" "พูดเหมือนกับตาเห็นเลย" ก็เกิดความปีติยินดี หลงในคำสรรเสริญเยินยอเหล่านี้ กลายเป็นยอมตนให้คนอื่นใช้ ก็คือเขาให้ดูเรื่องโน้นก็ดูให้ เขาให้ทำเรื่องนี้ก็ทำให้

จนกระทั่งวันหนึ่ง พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ เทศน์ที่บ้านสายลมว่า "บุคคลที่ทรงวิชชา ๒ อภิญญา ๕ สมาบัติ ๘ ยังอยู่ห่างจากขอบนรกแค่นิ้วเดียว" เป็นนิ้วมือของเรานี่แหละ แล้วก็เป็นนิ้วมือด้านขวางด้วย ไม่ใช่ด้านตรง กระผม/อาตมภาพได้ยินแล้วเหงื่อแตกพลั่ก..!

พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านกล่าวต่อไปว่า "บุคคลที่จะพ้นนรกได้อย่างแท้จริง ต้องปฏิบัติให้เข้าถึงความเป็นพระโสดาบัน ถ้าเข้าถึงความเป็นพระโสดาบันเมื่อไร อบายภูมิทั้ง ๔ ได้แก่ สัตว์นรก เปรต อสุรกายและสัตว์เดรัจฉาน จะโดนอำนาจของความเป็นพระอริยเจ้าปิดไป ไม่มีสิทธิ์ที่จะลงอบายภูมิ"

เมื่อได้สติ กระผม/อาตมภาพก็เลิกเป็นขี้ข้าชาวบ้าน ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติเพื่อความเป็นพระโสดาบันของตน เพราะว่าทันทีที่รู้ตัว ก็เหมือนกับบุคคลที่ติดคุก จะโดนผู้คุมลากไปตีไปฆ่าเสียเมื่อไรก็ไม่รู้ เมื่อเห็นช่องทางที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านเปิดให้จึงหนีสุดชีวิต ซึ่งตรงจุดนี้อยากให้ญาติโยมทั้งหลายที่เป็นนักปฏิบัติธรรมส่วนหนึ่ง ระมัดระวังเอาไว้ว่าจะเจอเหตุการณ์แบบนี้

ส่วนเหตุการณ์อีกแบบหนึ่งก็คือ การสงเคราะห์กันในระหว่างเพศตรงข้าม ถ้าเราเป็นชายก็คือเพศหญิง ถ้าเราเป็นหญิงก็คือเพศชาย หรือในปัจจุบันนี้ยังมีพวกที่ข้ามเพศอีก

ในระยะแรกที่กำลังใจของเรายังมั่นคงอยู่กับการปฏิบัติธรรมก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าเผลอคิดเข้าข้างตัวเองเมื่อไรก็เตรียมพังได้ เพราะว่าคนเรานั้นมักจะมีปกติเข้าข้างตนเอง เห็นเขามาอยู่ใกล้ชิด ก็เหมาว่าเขาต้องรักต้องชอบเราแน่

จากที่ตั้งใจปฏิบัติเพื่อความหลุดพ้นก็โดนกิเลสชักจูง ตัวคนเดียวก็หนีไม่รอดอยู่แล้ว ยังอุตส่าห์มีคู่เพิ่มเข้ามาอีก บางคนก็ปลอบใจตัวเองว่าต่างคนต่างเป็นนักปฏิบัติธรรม จะได้ช่วยเหลือกันเกื้อกูลกันให้เข้าถึงธรรมได้เร็วยิ่งขึ้น

กระผม/อาตมภาพยืนยันเหมือนกันว่า ถ้าหากว่าไปถูกทางนี่ เข้าถึงธรรมได้เร็วยิ่งขึ้น อย่างเช่นว่า ทะเลาะกันบ้านแตกสาแหรกขาดแล้วเห็นทุกข์ เป็นต้น แต่ถ้าไปผิดทาง มีแต่จะพาเราให้ออกทะเล หาฝั่งไม่เจอ