[หยาดฝน]

อย่าใช้สายตา เผลอเมื่อไรก็ใช้ ถ้าเราไปใช้สายตาเพ่งเป็นการปฏิบัติที่ผิดรูปแบบ เลิกไปแล้วจะปวดหัวมาก เพราะเราไปเค้นร่างกายมากเกินไป นึกถึงสบาย ๆ ว่ามีภาพพระสว่าง ๆ อยู่บนศีรษะของเรา แสงสว่างนั้นครอบคลุมเราลงมาทั้งตัว

หายใจเข้า... ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
หายใจออก...ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น

การปฏิบัติธรรมเป็นการค่อย ๆ สั่งสมกำลังสติ สมาธิ และปัญญา ต้องทำซ้ำแล้วซ้ำอีก ย้ำแล้วย้ำอีก นับครั้งไม่ถ้วน เบื่อไม่ได้ หน่ายไม่ได้

สิ่งที่กำลังสอนพวกเรานี่ คือผลสรุปของการปฏิบัติมาทั้งชีวิต ๔๐ กว่าเกือบ ๕๐ ปี ใครสามารถทำได้ดี ต้องการวิชชา ๓ อภิญญา ๖ ปฏิสัมภิทาญาณ ๔ ก็เป็นเรื่องที่สามารถทำได้
ดังนั้นจึงต้องอดกลั้นอดทน ใจเย็น ค่อย ๆ ทำไปทีละเล็กทีละน้อย เหมือนหยอดกระปุกทีละบาท ๆ หรือว่าน้ำหยดลงภาชนะทีละหยด ๆ นานไป ก็จะมีมากขึ้น ๆ ไปตามลำดับ

หายใจเข้า... ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
หายใจออก... ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น