[เถรี]

ก่อนปฏิบัติธรรมช่วงบ่าย วันอาทิตย์ที่ ๔ ธันวาคม ๒๕๖๕

วันนี้พวกเราได้ปฏิบัติธรรมเต็มเวลาแค่ช่วงบ่ายช่วงเดียว พรุ่งนี้ช่วงเช้าอีกประมาณหนึ่งชั่วโมง จากนั้นก็ปิดการปฏิบัติธรรมแล้ว จะเห็นได้ว่าเวลาในการปฏิบัติธรรมของเรานั้นมีน้อยมาก

พระพุทธเจ้าถึงได้กล่าวถึงพุทธบริษัททั้ง ๔ ก็คือ ฝ่ายนักบวช ได้แก่ ภิกษุ ภิกษุณี ฝ่ายฆราวาส คืออุบาสก อุบาสิกา

ภิกษุ ภิกษุณี มีเวลามาก ทุ่มเทให้กับการปฏิบัติได้เต็มที่ เมื่อปฏิบัติได้แล้ว ก็นำเอาวิธีการที่ง่ายที่สุด สะดวกที่สุด มาบอกกล่าวให้แก่อุบาสกอุบาสิกา จะได้ปฏิบัติตามโดยไม่ยากลำบากนัก

อุบาสกอุบาสิกา เป็นฝ่ายทำมาหากิน ก็สนับสนุนด้วยปัจจัย ๔ เพื่อที่ให้ภิกษุ ภิกษุณี สามารถที่จะทรงชีวิตอยู่ได้ จึงอยู่ในลักษณะของการพึ่งพากัน แบบ "น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า"

ในส่วนของการปฏิบัติธรรมยังต้องการความจริงจัง และสม่ำเสมอ ดังนั้น..ถ้าหากว่าใครอยากรู้ว่าชีวิตนี้เราปฏิบัติธรรมแล้ว มีโอกาสที่จะเข้าถึงมรรคถึงผลหรือไม่ ? ดูแค่กำลังใจที่จดจ่ออยู่กับการปฏิบัติธรรมของเรา ก็สามารถให้คำตอบได้แล้ว เอาแค่ว่าถ้าเป็นการปฏิบัติธรรมตามเวลาอย่างตอนนี้ มีใครที่มาถึงก่อนเวลาบ้าง ? มีใครที่มาไม่เคยทันเวลาบ้าง ? แค่นี้เราก็รู้แล้วว่า โอกาสที่จะเข้าถึงมรรคถึงผลของเรามีไหม ? เพราะว่าบุคคลที่บารมีเข้มข้น ทำอะไรจะมีสติจดจ่อกับสิ่งนั้นอยู่เสมอ ก็จะไม่พลาดเวลาไปแบบนั้น

เรื่องของการปฏิบัติธรรม จึงเป็นการวัดบารมีของเราที่ดีที่สุด เพียงแต่ว่าเรารู้วิธีวัดหรือไม่ ? หลายต่อหลายอย่างในการแสดงออก เราจะเห็นว่า คำพูดและการกระทำของเรา ไม่ได้ไปด้วยกัน อย่างเช่นบอกว่า ปฏิบัติธรรมเพื่อพระนิพพาน แต่ว่าการปฏิบัติธรรมแค่ช่วงประมาณ ๒ ชั่วโมง เราเองก็มาไม่ทันเสียแล้ว แล้วลักษณะอย่างนี้ โอกาสที่เราจะได้มรรคได้ผล ก็เป็นไปโดยยาก