[เถรี]

แม้กระทั่งบรรดาคาถาต่าง ๆ ที่ศึกษามา เพื่อห้าม ลม ฟ้า ฝน ไฟ กระผม/อาตมภาพก็ไม่ใช้ ในขณะเดียวกันบางส่วนอย่างเช่นเรื่องของผีเจ้าเข้าสิง กระผม/อาตมภาพก็ไม่ไปขับไปไล่ แต่ว่าใช้วิธีเจรจากัน ถ้ามีสิ่งหนึ่งประการใดสามารถที่จะขอร้องและสามารถที่จะช่วยเหลือได้ ก็ยินดีที่จะทำให้ตามนั้น

แต่ถ้าหากว่ากันไม่รู้เรื่องจริง ๆ ในชีวิตกระผม/อาตมภาพเคยขับไล่อยู่ครั้งเดียว ก็คือผีที่มาหลอกบุคคลซึ่งอยู่ในองค์การอุตสาหกรรมป่าไม้ เขตบ้านวังปะโท่ ซึ่งปัจจุบันนี้ก็คือเขตตำบลห้วยเขย่ง เพราะว่าเจรจากันไม่รู้เรื่องจริง ๆ จึงได้ขีดเส้นไว้ว่าอีก ๓ ปีแล้วค่อยเข้ามาอยู่ในบริเวณนี้ แต่ว่าตอนนี้ให้ไปที่อื่นก่อน เพราะว่าทางราชการเขาขอร้องให้มาทำหน้าที่ตรงนี้ ในเมื่อเธอไม่ยอมเลิกความประพฤติ ก็ขอให้ออกพ้นพื้นที่ไป ครบ ๓ ปีเมื่อไร แล้วค่อยกลับมาตามเดิม

ก็แปลว่าในชีวิตของกระผม/อาตมภาพนั้น ได้สร้างเวรสร้างกรรมกับผีเอาไว้เหมือนกัน ก็คือไปขีดวงห้ามเขาเข้าสู่บริเวณนั้นถึง ๓ ปีด้วยกัน หลังจากนั้นก็แล้วแต่เวรแต่กรรมว่าใครมาทีหลังก็เดือดร้อนกันไปตามเวรตามกรรมที่ตนได้สร้างเอาไว้

สำหรับวันนี้ ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวกับญาติโยมแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๓๑ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)