[เถรี]

เรื่องของพระพุทธเจ้าไม่มีคำว่าเล็ก เพราะว่าคุณของพระพุทธเจ้านั้นหาประมาณไม่ได้ หลวงปู่ปาน วัดบางนมโคกล่าวไว้ว่า ถ้ามีพระพุทธเจ้า ๒ องค์ ถามตอบเรื่องคุณของพระพุทธเจ้าด้วยกัน ตลอดระยะเวลาเป็นกัปก็ตอบไม่หมด ที่โบราณเขาใช้คำว่า ฝอยท่วมหลังช้าง

คำว่า ฝอย ก็คือ หนังสือเขียนอธิบายสรรพคุณ เช่นว่า ยาชนิดนี้มีสรรพคุณอะไร หรือวัตถุมงคลชนิดนี้ดีอย่างไร ต้องใช้แบบไหน มีคำอาราธนาว่าอย่างไร คนเก่า ๆ รุ่นผมเขาเรียกว่า ใบฝอย คราวนี้มาระยะหลัง คำว่าฝอยกลายเป็นศัพท์แสลง หมายถึง ขี้โม้ คนก็เลยไปเข้าใจผิด คำว่า ฝอยท่วมหลังช้าง ความจริงก็คือ ใบแสดงสรรพคุณมากถึงขนาดท่วมหลังช้างก็ยังไม่หมดความดีของพระพุทธเจ้า

ดังนั้น..ไม่ว่าท่านที่เป็นพระภิกษุสามเณรหรือฆราวาสก็ตาม ถ้าทำอะไรเกี่ยวกับพระพุทธเจ้า อย่าได้ประมาท ต้องให้เต็มที่เอาไว้ก่อน แสดงความเคารพอย่างสูงสุดเอาไว้ก่อน ถ้าหากว่าจำเป็น มีอะไรที่ต้องกระทำในลักษณะที่ล่วงเกิน ก็ให้รีบกราบขอขมาให้เร็วที่สุด และถ้าเป็นไปได้ ก็ทำตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านสอนเอาไว้ก็คือ ก่อนสวดมนต์ไหว้พระก็กราบขอขมา ก่อนเจริญกรรมฐานก็กราบขอขมา ทำเอาไว้บ่อย ๆ เพราะว่ามารนั้นเก่ง

เมื่อถึงเวลากำลังใจของเรากำลังทรงตัวจะเป็นฌานสมาบัติ ซึ่งจะพ้นจากอำนาจของมารไปชั่วคราว เพราะว่ากำลังของฌานสมาบัติตั้งแต่ปฐมฌานขึ้นไป จะกดกิเลส รัก โลภ โกรธ หลง ให้ดับลงชั่วคราว

บุคคลใดทรงฌานได้ จักกลายเป็นบุคคลที่มารมองไม่เห็น เนื่องเพราะว่าบริวารของมาร คือรัก โลภ โกรธ หลง โดนดับสนิทไป เหมือนกับคนตาบอด หรือไม่ก็เหมือนกับกล้องวงจรปิด โดนเขาเอาฝาครอบหรือผ้าคลุมเอาไว้ มองอะไรไม่เห็น เพราะไม่มีบริวารคอยรายงาน มารรู้ว่าถ้าหากว่าเราทรงฌานได้ ก็จะพ้นมือเขาได้ชั่วคราว จึงพยายามก่อกวน ด้วยการกระตุ้นให้เรานึกถึงสิ่งหนึ่งประการใดที่เคยล่วงเกินพระรัตนตรัยด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจมาก่อน ให้เราปรามาสพระรัตนตรัย เพื่อให้จิตใจฟุ้งซ่านแล้วเข้าไม่ถึงสมาธิที่เป็นอัปปนาสมาธิ ก็คือทรงฌานไม่ได้

ดังนั้น...หลายท่านที่เจริญกรรมฐาน พอเริ่มจะได้ดี อยู่ ๆ ก็นึกอยากด่าพระขึ้นมาเฉย ๆ ไม่ว่าจะเป็น พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ บางท่านก็นึกปรามาส ถึงขนาดนึกเอาเท้าลูบพระพักตร์พระพุทธเจ้าตรงหน้าที่เรากำหนดภาพอยู่ก็มี หรือหนักกว่านั้น เอาไปเปรียบเทียบกับอวัยวะเพศก็มี..!