[เถรี]

ทำอย่างไรที่เราจะตื๊อสู้กิเลสแบบนั้นบ้าง กำลังใจเดียวกัน กำลังใจเท่ากัน ล้มแล้ว...ลุกใหม่ ลุกได้ก็ไปต่อ ถ้าไปต่อไม่ได้ ล้มอีกก็ลุกใหม่อีก ครั้งแล้วครั้งเล่า

ดูตัวอย่างเอดิสัน โทมัส แอลวา เอดิสัน ค้นคว้าหลอดไฟให้เราใช้งาน ทดลองมา ๒๐๐ กว่าครั้ง ล้มเหลวทุกครั้ง เริ่มทดลองครั้งต่อไป ลูกศิษย์ท้อกันหมดแล้ว "อาจารย์จะทำไปทำอะไร ? เราล้มเหลวมามากขนาดนี้" เอดิสันบอกว่า "คุณล้มเหลวหรือ ? ผมประสบความสำเร็จมา ๒๐๐ กว่าครั้งแล้วนะ ผมรู้ว่าไอ้ ๒๐๐ กว่าวิธีนี่ใช้ไม่ได้" ทำไมเขาคิดคนละอย่างกัน ?

ดังนั้น..เราเองไม่ว่าจะแพ้กิเลสกี่ครั้ง เราจะได้ประสบการณ์ เราจะรู้ว่าเขาจะมามุมนี้ ต้องปิดจุดอ่อนให้ได้ ระมัดระวังป้องกันจุดนั้นให้ได้ สติ สมาธิ ปัญญา แค่ ๓ ตัวเท่านั้น สติต้องแหลมคมว่องไว สมาธิต้องหนักแน่นมั่นคง ปัญญาจะต้องแจ่มชัด จะต้องเห็นลีลาของกิเลสให้ได้ว่า รัก โลภ โกรธ หลง แค่ ๔ ตัวเท่านั้น แต่มาเป็นล้าน ๆ ข้อเลย ไอ้ข้อนี้แพ้ วันนี้แพ้ พรุ่งนี้แพ้ มะรืนแพ้ ไม่เป็นไร ตื๊อสู้ไปเรื่อย

ถ้าสังเกตดู จะเห็นว่าเรายืนระยะได้นานขึ้น ก่อนหน้านั้น แค่กระทบก็ร่วงแล้ว ตอนนี้ยื้อได้ตั้ง ๕ นาที หลังจากนั้นก็เป็น ๑๐ นาที ครึ่งชั่วโมง หนึ่งชั่วโมง ดูสิว่าเรายืนระยะได้นานขึ้นไหม ? เอ้า...ได้เป็นวันหนึ่ง สองวันแล้วค่อยพัง ไม่เป็นไร ได้ตั้งสองวัน อย่างน้อยก็กำไร

เพราะฉะนั้น...นักปฏิบัติธรรม ในช่วงแรก ๆ ที่สู้กิเลส ถ้าไม่ท้อ รู้จักหน้าด้านในการทำความดี พอไปถึงช่วงระหว่างกลาง ๆ นี่สนุกอย่าบอกใครเลย มาลุ้นกันว่าแต้มนี้กิเลสจะได้หรือว่าเราจะได้ ? ลุ้นกันขาดใจเลย จะดูหนังดูละครอะไรก็ไม่เอาทั้งนั้น