[เถรี]

ถ้าท่านสามารถทำได้อย่างนี้ เมื่อสะสมกำลังนานไป ๆ กำลังนั้นเพียงพอ ท่านก็จะก้าวข้ามกิเลสต่าง ๆ ไปได้ตามลำดับ ๆ ตามกำลังที่ท่านสั่งสมมา ถ้าอย่างนั้น ท่านทั้งหลายก็สามารถที่จะช่วยเหลือสังคมได้อย่างมากมายตามกำลังของตนเองที่มี

เนื่องจากว่ากำลังเราสูงเท่าไร ก็สามารถช่วยเหลือบริษัทบริวารได้มากเท่านั้น ถ้าหากว่ากำลังไม่พอ จะทำอย่างไรครับ ? อย่าเพิ่งท้อครับ ในเมื่อคนอื่นไม่มีกำลังเลย ท่านมีมากกว่าเขาหน่อยหนึ่ง อย่างน้อย เราเดินนำได้ครับ เดินนำไปข้างหน้าให้เขารู้ว่าทางนี้เป็นทางถูก ช่วยเหลือสังคมให้คนอื่นเขาเห็น แล้วคนอื่นถ้าหากว่าศรัทธาและเชื่อมั่นในตัวท่าน เขาก็จะทำตาม

เมื่อเป็นเช่นนั้นเราจะเห็นว่า ปัจจุบันในสังคมของเรา แม้ว่าพระภิกษุสงฆ์สามเณรมีจำนวนไม่มาก ที่จะปฏิบัติธรรมจนกระทั่งกลายเป็นที่เลื่องลือ เป็นที่เคารพนับถือของประชาชนหมู่มาก แต่ว่าพระภิกษุสามเณรส่วนใหญ่ กลับออกไปช่วยเหลือสังคมได้อย่างมหาศาล โดยเฉพาะในเรื่องของน้ำท่วม ไฟไหม้ ในช่วงระหว่างที่ไวรัสโควิด ๑๙ อาละวาด เราจะเห็นว่าแต่ละวัดได้ทำหน้าที่ของตนเองอย่างเต็มที่ในการช่วยเหลือสังคม

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ท่านทั้งหลายก็ต้องปลีกตัวปลีกเวลา อย่างน้อย ๆ ในแต่ละวัน ท่านจะต้องสั่งสมกำลังของตนเอง เพื่อให้มีเพียงพอที่จะใช้ในวันต่อไป ถึงจะเป็นการใช้แบบ "ตำข้าวสารกรอกหม้อ" ก็ต้องเอา สำนวนโบราณอีกแล้วนะครับ

"ตำข้าวสารกรอกหม้อ" ก็คือสมัยก่อนไม่มีโรงสี พอถึงเวลาก็ต้องเอาข้าวเปลือกมาตำเป็นข้าวสาร ถึงจะได้หุงกิน ก็ปรากฏว่าจะกินทีหนึ่งก็ตำทีหนึ่ง เขาถึงได้ใช้สำนวนว่า "ตำข้าวสารกรอกหม้อ" ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เราจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้อง "ตำข้าวสารกรอกหม้อ"