[ธนปุณโณ]

องค์สมเด็จพระปัจเจกพระพุทธเจ้าเล็งญาณดูแล้วว่า มาณพผู้นี้จักสงเคราะห์เราได้ ท่านไม่ได้คิดว่าจะไปสงเคราะห์ชายตัดฟืน แต่ว่าตัวท่านเองเข้านิโรธสมาบัติมา ๑๕ วัน ร่างกายขาดอาหาร ก็คิดว่าบุคคลไหนหนอจะสงเคราะห์เราได้ ก็คือช่วยให้อิ่ม เมื่อเห็นดังนั้นก็ไปปรากฏตัวที่หน้ากระท่อม

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่เป็นหน่อเนื้อพระโพธิสัตว์ในสมัยชายตัดฟืนนั้น เห็นแล้วก็ยินดีเป็นยิ่งนักว่า โอ้หนอ..ลาภใหญ่มาถึงเราแล้ว ก่อนหน้านี้เราอยากจะทำบุญก็ไม่มีอาหาร บางทีมีอาหารพร้อมสรรพก็ไม่มีเนื้อนาบุญมาถึง วันนี้อาหารของเราก็พร้อม เนื้อนาบุญก็คือพระคุณเจ้าก็มาอยู่หน้ากระท่อมแล้ว

เมื่อเป็นเช่นนี้เราก็จักได้อาศัยพระคุณเจ้าท่านนี้ สร้างกองบุญการกุศลของเราให้สำเร็จ แล้วก็ยกเอาถาดใส่อาหารนั้นเพื่อเดินออกไปใส่บาตร พญามารได้เนรมิตหลุมถ่านเพลิงขนาดใหญ่ขวางหน้าประตูเอาไว้ มีไฟลุกพุ่งรุ่งโรจน์ ตกลงไปเมื่อไรตายแน่นอน เป็นการทดสอบกำลังใจว่า องค์พระโพธิสัตว์มีกำลังใจเข้มแข็งในกองบุญการกุศลแค่ไหน