[เถรี]

เห็นหรือยังว่าเราทำไป ๒ ชั่วโมง แล้วก็ทิ้งไป ๒ ชั่วโมงครึ่ง..! ถ้าเราว่ายทวนน้ำมา ๒ ชั่วโมง แล้วปล่อยไหลตามน้ำไป ๒ ชั่วโมงครึ่ง นี่แปลว่าที่ทำมานั้นขาดทุนแล้ว ที่เราขาดทุนเพราะเราทำไม่ต่อเนื่อง แล้วพอถึงเวลาทำวัตรเย็น เราก็โกยมาอีกหน่อย แล้วก็ปล่อยไหลต่อไปทั้งคืน ตายแล้วคราวนี้..! กว่าจะตื่นก็โน่น ถึงปากอ่าวแม่กลองโน่น ดีไม่ดีก็ไปถึงแถว ๆ ที่เรือหลวงสุโขทัยล่ม..!

ทำอย่างไรที่เราจะรักษาสติสมาธิให้อยู่กับการภาวนาของเราได้ เอาให้ต่อเนื่องตามกันไม่ขาดสาย จะได้ไม่แพ้กิเลสมากนัก ? อันดับแรกเลย ต้องตั้งหน้าตั้งตาภาวนาให้ทรงปฐมฌานละเอียดให้ได้ ปฐมฌานหยาบไม่ได้นะ ที่ปฐมฌานหยาบไม่ได้เพราะว่าส่วนใหญ่จะตัดหลับ

ปฐมฌานละเอียดถ้าเกิดขึ้น กำลังสมาธิสูงพอที่จะกด รัก โลภ โกรธ หลง ให้ดับลงไปชั่วคราว แล้วความแหลมคมชัดเจนของสติจะมีมาก เราก็ระมัดระวังอาศัยสติเข้าไปประคับประคอง ตอนนั้นเราจะรู้ลมหายใจและคำภาวนาอัตโนมัติ ไม่ต้องบังคับก็เป็นเอง แค่เอาสติไปจดจ่อเอาไว้อย่าให้หลุดเท่านั้น

ถ้าถามว่าตอนนอนทำอย่างไร ? ถ้าทำได้จริง ๆ จะมีสติแม้ตอนเรานอนหลับ หลับอยู่ก็รู้ว่าเราหลับ กรนยังได้ยินเสียงตัวเองกรนเลย มีหลายคนเป็นมาแล้ว แต่ไม่รู้ตัวว่านั่นคืออาการของปฐมฌานละเอียด ตกใจอีกต่างหาก "นี่เรากรนหรือ !" น่าทุบนัก..!

ถึงเวลาอยากจะตื่น ก็ค่อย ๆ ขยายความรู้สึกออกไป จากที่รวบเข้ามาอยู่เฉพาะจุดเดียว ก็กระจายออกไปจนกระทั่งถึงปลายมือปลายเท้า พอประสาททั้งหมดเริ่มสมบูรณ์พร้อม อยากจะลุก..ลุก อยากจะยืน..ยืน อยากจะไปห้องน้ำ..เดินไปห้องน้ำ

ในความรู้สึกของเราขั้นตอนเหล่านี้ช้ามาก แต่ในสายตาคนอื่นเขาจะเห็นว่าเราพลิกตัวได้ ก็ลุกปั๊บ..เดินเข้าห้องน้ำเลย ถามว่าด้วยความเร็วขนาดนั้น ทำไมเรารู้สึกว่าช้ามาก ? ก็เพราะว่าสภาพจิตแหลมคมว่องไวมาก ถ้าไม่อย่างนั้นแล้วจะไม่เท่าทันกิเลสที่เกิดขึ้น