[เถรี]

แล้วต่อมาชนะกับแพ้ก็ก้ำกึ่งกัน คราวนี้จะสนุกมาก โดยเฉพาะการปฏิบัติธรรม ลุ้นกันว่าคะแนนนี้เราจะได้ หรือว่ากิเลสจะได้ ดูหนังดูละครอะไรก็ไม่อยากดูหรอก ถึงเวลาก็ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติธรรมเท่านั้น ใครมาคุยเรื่องนอกทุ่งนอกท่าไม่รู้จัก ลิซ่า Black Pink เป็นใครกูไม่รู้ โกโกวาทำนองอย่างไรกูไม่บอก บอกไม่ได้เพราะว่าไม่เคยฟัง ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติธรรมอย่างเดียว

คราวนี้ก็จะชนะมากกว่าแพ้ ความรอบคอบมีมากขึ้นเรื่อย ๆ ตามลำดับ ท้ายที่สุดก็จะไม่แพ้อีก อย่างที่เราต้องการ

แต่ก่อนที่จะไปถึงตรงจุดนั้นได้ ก็หกล้มหกลุกกันนับครั้งไม่ถ้วน ครูบาอาจารย์กว่าจะมาเป็นครูบาอาจารย์ได้ ถ้าเป็นนักรบก็แผลทั้งตัว พลาดมาแล้วทั้งนั้น ถ้าไปดู Robert Ruark เขาเขียน The old man and the boy เขาบอกว่า "วัยเด็กเป็นวัยที่ลองผิดลองถูกด้วยความอยากรู้ วัยชราคือเอาประสบการณ์ที่ตัวเองรู้ผิดรู้ถูกแล้วไปสอนให้เด็ก" สรุปว่ากูผิดมาแล้วทั้งนั้นแหละ เพราะฉะนั้น..ไม่ต้องมาแหกตาหรอก..กูรู้ทัน..ประมาณนั้น

ดังนั้น...ตรงจุดนี้พวกเราทั้งหลายส่วนใหญ่แล้วยังขาดบารมีอยู่มาก บารมี..กำลังใจที่ช่วยในการบรรลุมรรคผล ขาดอะไร ?
ขาดวิริยบารมี..ความเพียรไม่พอ
ขันติบารมี..ความอดทนไม่พอ
ปัญญาบารมี..รู้ไม่เท่า ไล่ไม่ทัน วิธีการงัดขึ้นมาใช้ไม่ได้ผล โดนกิเลสตบคว่ำคาเวที..!

ปัญญาบารมีไม่พอ รู้ว่าบกพร่องตรงไหนก็พยายามทำตรงนั้น ในเมื่อเราแก้ไขจุดอ่อนของเราได้ เดี๋ยวเขาก็มาช่องอื่นอีก เราก็ค่อยไล่แก้ต่อไป ปะจนไม่มีที่ให้ปะแล้ว ในที่สุดก็ไม่ต้องแก้เอง