[เถรี]

อีกท่านหนึ่งก็คือพระมหาสมคิด อตฺถสิทฺโธ รองเจ้าคณะอำเภอโพธาราม เจ้าอาวาสวัดหนองโพ เพื่อนร่วมรุ่นพระอุปัชฌาย์ ๕๑ ยังได้ถามพระครูรวีโรจน์ว่า "นี่ตกลงว่าคุณจะใช้แต่เพื่อนกันทั้งหมดเลยหรือ ?" ก็ได้หัวเราะกันเป็นที่ครื้นเครง

แต่เรื่องที่อยากจะเล่าจริง ๆ นั้นก็คือ เมื่อไปถึงพอดีกับพิธีบวงสรวง เห็นพราหมณ์ซึ่งทำหน้าที่บวงสรวงแล้ว ก็รู้สึกสงสาร แล้วก็กลัวแทน..! เนื่องเพราะว่าท่านปู่ท้าวเวสสุวรรณยืนค้ำกระบอง ฝ่าเท้าเคาะพื้นอยู่ ประมาณว่าหมั่นเขี้ยว อยากจะเหยียบหรือทุบกบาลใครเสียเต็มแก่..!

พอถามท่านว่า "ปู่มีอะไรหรือครับ ?" ท่านบอกว่า "ฟังมันดูสิ เอหิ เอหิ อาคัจเฉยยะ อาคัจฉาหิ" ซึ่งถ้าหากว่าแปลเป็นไทยก็คือ "จงมา จงมา" "มึงเอาสิทธิ์อะไรมาเรียกพวกกูวะ..?!" สรุปว่างานนี้กระผม/อาตมภาพจำเป็นต้องออกหน้าไปห้ามทัพ ไม่เช่นนั้นแล้วบรรดาเทวดาทั้งหลายก็คงจะได้เหยียบผู้ทำพิธีเป็นแน่..!

ถามว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ? ท่านบอกว่าบุคคลที่ทรงคุณความดี ถึงขนาดเชิญพรหม เชิญเทวดามาได้ ต้องอาศัยคุณความดีเฉพาะตัวอย่างหนึ่ง อาศัยคุณพระศรีรัตนตรัยอย่างหนึ่ง ไม่ใช่มาถึงก็เรียกกันดื้อ ๆ แบบนี้

ตรงนี้ขอให้ทุกท่านที่ได้ยิน พึงสังวรเอาไว้ให้ดี เพราะว่าสมัยก่อนที่วัดท่าซุงนั้นเคยมีอยู่ ก็คือหลวงตาผ่อง พระอาวุโสที่ "เก๋า" มากของทางวัดท่าซุง ชอบนิยมที่จะทำการบวงสรวง แล้วก็ชุมนุมเทวดาเป็นพิเศษ วันดีคืนดีหลวงตาผ่องก็ลอยละล่อง หน้าทิ่มพื้นลงมาจากตึกทหารอากาศสงเคราะห์ ซึ่งเป็นที่อยู่ของท่าน ลงไปตะครุบกบ ซึ่งไม่แน่ใจเหมือนกันว่าได้กบตัวใหญ่หรือตัวเล็ก ? แต่ดูแล้วปากคอก็เริ่ดไปเหมือนกัน..!