[เถรี]

ปัจจุบันนี้อีกคนที่จะเลิกด่าก็คือทิดตรง พระเดินแถวบิณฑบาตไม่เกิน ๒๐ รูป ไม่เคยดูได้ทั่วว่าพระเณรรูปไหนมีกับข้าวคาบาตรคามืออยู่ แม้กระทั่งอาตมาเองยืนอยู่ตรงนั้น ทิดตรงก็เฝ้าอยู่ตรงนั้น พอโยมวางถุงกับข้าว ทิดตรงฉวยได้ปั๊บก็ไปเลย พอวางถุงขนมมาอาตมาก็ต้องหิ้วเอง ด่ากี่ครั้งก็ไม่เคยจำ เท่าที่สังเกตดูก็คือวันรุ่งขึ้นจำหน่อยหนึ่ง วันที่สองก็ไม่จำแล้ว..!

แม้กระทั่งในตลาด บอกว่าอย่าเดินบังกล้อง เพราะว่านักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จะถ่ายรูปพระ ก็บังเสียทุกกล้อง แม้กระทั่งกล้องของเมียตัวเองก็บังหมด ถ้ากระผม/อาตมภาพเป็นเมีย กลับไปจะตบให้หน้าหัน..! จนกระทั่งเพื่อนเรียกว่า "ไอ้ตรง" ก็ยังไม่รู้ว่าทำไมชื่อนี้ถึงมาได้ ก็คือเพราะว่าเป็นคนเถรตรง ทำอะไรทำแค่เฉพาะหน้าเท่านั้น ไม่ได้สนใจที่จะทำให้ดีขึ้น ไม่ได้สนใจที่จะดูรอบข้างให้ครบถ้วนสมบูรณ์

เพราะฉะนั้น...บุคคลเหล่านี้อาตมภาพถือเป็นปาปมุติ ในเมื่อเข็นไม่ไป ก็หาทางไปเองก็แล้วกัน ต้องบอกว่าเมตตาแล้ว กรุณาแล้ว มุทิตาแล้ว พาไปไม่ไหวก็ต้องอุเบกขา แล้วถ้ากระผม/อาตมภาพอุเบกขา ก็จะอุเบกขาได้หนักกว่าคนทั่วไปด้วย ถ้าตราบใดที่ยังด่าอยู่ ขอให้รู้ว่าตัวเองยังพอที่จะเคี่ยวเข็ญขัดเกลาได้ เลิกด่าเมื่อไร ก็ไปนั่งน้ำตาไหลได้แล้ว เพราะว่าที่เหลือต่อไปนี้ จงทำเองเถิด..!