ดูอย่างท่านโลสกเถระ เกิดมาแต่ละวันกินข้าวได้แค่ ๗ เม็ด อยู่มาอย่างไรตลอด ๒๐ กว่าปี ? นั่นคือกรรมรักษา เนื่องจากว่าในอดีตชาติเคยไปกลั่นแกล้งพระปัจเจกพุทธเจ้า เอาของสกปรกไปใส่ในอาหารจนพระปัจเจกพุทธเจ้าท่านฉันอาหารไม่ได้ ท่านโลสกะในชาตินั้นตายแล้วลงอเวจีมหานรก เกิดใหม่มาเป็นคน กินอาหารได้ไม่เกิน ๗ เม็ดข้าวสุก ก็ต้องไปควานหาเอาในที่ซึ่งเขาล้างถ้วยล้างจานหรือสาดทิ้งเอาไว้ ต่อให้มีมากกว่า ๗ เม็ด ถ้าหากว่ากินได้ครบ ๗ เม็ดแล้ว ส่วนที่เหลือก็จะหายไปหมด มองอย่างไรก็ไม่เห็น
พระสารีบุตรเถระผ่านไปเจอเข้า ก็เลยชวนมาบวช ท่านเองก็เห็นว่าทุกข์ทรมานมา ๒๐ กว่าปีแล้ว วาระสุดท้ายขอเกาะความดี บวชตามพระสารีบุตร ปรากฏว่าพอออกบิณฑบาตก็ไม่มีใครใส่บาตรให้ ให้เดินหัวแถวคนก็ใส่บาตรเลยไปข้างท้าย ให้เดินท้ายแถว คนก็ใส่บาตรแค่ด้านหัว ให้เดินตรงกลาง คนก็ใส่แค่หัวแค่ท้าย เหมือนอย่างกับท่านไม่มีตัวตน
จนกระทั่งพระสารีบุตรต้องบอกว่า "ดูกร..อาวุโส...เธอไม่ต้องออกบิณฑบาตหรอก เราจะออกบิณฑบาตมาให้เอง" พระสารีบุตรได้อาหารเต็มบาตรมาวางไว้ให้ ท่านก็เห็นเป็นแค่บาตรเปล่า ๆ จนพระสารีบุตรต้องเอามือจับบาตรเอาไว้ ท่านถึงมองเห็นอาหารได้
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 29-10-2021 เมื่อ 10:38
|