[เถรี]

ดังนั้น...ถ้าพวกเราจะ Think out box. คิดนอกกรอบ ก็จะต้องสำหรับเรื่องที่จำเป็นเท่านั้น ไม่อย่างนั้นแล้ววิชาโลกเรียนเท่าไรไม่รู้จบ มีแต่จะทำให้เราฟุ้งซ่านมากขึ้นไปเรื่อย ๆ ถ้าหากว่าฟุ้งซ่านมาก ระงับไม่ทัน รัก โลภ โกรธ หลง เข้ามา ตัวเรานั่นแหละจะเดือดร้อน..!

ฉะนั้น...ญาติโยมที่เป็นนักปฏิบัติธรรม เมื่อถึงเวลาก็จิตตก สมาธิตก กรรมฐานแตก เหตุที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่าเราหลุดไปจากปัจจุบัน เราไปเริ่มคิด คราวนี้การคิดของเราไม่ได้อยู่เฉพาะหน้า เพราะว่าขาดการฝึกฝน เราก็จะคิดอยู่ในลักษณะไม่ไปหวนหาอาลัยในอดีต ก็ไปฟุ้งซ่านในอนาคต ซึ่งไม่ว่าจะคิดแบบไหนก็สร้างความทุกข์ให้กับตัวเองทั้งนั้น