[เถรี]

เขามีจุดเก้าจุด เรียงเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส ให้ขีดเส้น ๕ เส้นให้ผ่านได้ทุกจุด อาตมาขีดภายในไม่ถึงครึ่งนาทีก็ส่ง ให้ขีด ๔ เส้นก็ขีดได้ภายในไม่ถึงครึ่งนาที แล้วก็ ๓ เส้น และเส้นเดียว ปรากฏว่าเส้นเดียวน้องเล็กเร็วกว่า ถามว่าทำไม ? เขาขยายปากกาให้ใหญ่ ขีดทับทีเดียวเก้าจุดเลย อาจารย์บอกว่าใช้ได้ แต่อาตมานี่อ้อมโลก เขาไม่ให้ยกปากกานี่ ของเราขีดวนรอบโลกเลย

อาจารย์บอกว่า คนส่วนใหญ่จะยึดติดในกรอบ ในเมื่อยึดติดในกรอบก็ไม่กล้าแหกคอก ก็แบบขีด ๔ เส้นผ่าน ๙ จุด อย่างไรก็ทำไม่ได้ ถ้าคุณไม่ยอมออกจากกรอบ ๙ จุด อาตมาก็ขีดเลยไปลิบเลย แล้วก็ลากกลับมา ก็ต้องได้จนได้แหละ

ตอนสมัยที่เรียนปริญญาเอกอยู่ เรื่องวิธีการคิด เขาให้คิดชั้นเดียว คิดสองชั้น คิดสามชั้น คิดแบบเป็นเหตุเป็นผล คิดแบบปฏิจจสมุปบาท คิดแบบตรรกะ สารพัดวิธีสอนให้คิด อาตมาไม่เคยได้คะแนนเกิน ๒ ใน ๕ เลย เพราะว่าแต่ละชั่วโมงเขามีให้แค่ ๕ คะแนน เหตุที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่า "มึงจะคิดไปทำไมวะ ?" คิดแล้วฟุ้งซ่าน..!

อาตมาเองก็จะวิ่งไปหาผลเลย ก็คือเขาให้บอกว่าเราไปถึงตรงนั้นได้อย่างไร ทีละชั้น ๆ ๆ นั่นเสียเวลา อาตมาก็บอกถึงผลลัพธ์เลย ท่านอาจารย์ไม่ยอม อย่างเก่งอาตมาก็ได้แค่ ๒ คะแนน ในขณะที่เพื่อนหลายคนได้ ๕ คะแนน เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่ายึดติดเหมือนกัน ยึดติดว่าคิดแบบนั้นแล้วจะฟุ้งซ่าน..!