[เถรี]

ตรงส่วนนี้ หลวงปู่แคล้วท่านทำหน้าที่มาด้วยความอดทน มั่นคง ไม่ย่อท้อ เป็นรองเจ้าอาวาสอยู่ ๓๓ ปี ถึงได้เป็นเจ้าอาวาส เป็นรองเจ้าคณะจังหวัดอยู่ ๒๓ ปี ถึงได้เป็นเจ้าคณะจังหวัด ท่านไม่ได้ไปดิ้นไปรนเพื่อให้ได้เป็น แต่ท่านทำงานในหน้าที่ไปเรื่อย ๆ รู้อยู่ว่าสิ่งที่ตนเองทำนั้นอยู่ในสายตาผู้บังคับบัญชา ไม่ช้าก็เร็ว ตำแหน่งจะต้องตกมาถึง

แต่ตำแหน่งนั้นมาพร้อมกับหน้าที่ ถ้าหากว่าเราไปวิ่งเต้นเพื่อให้ได้ตำแหน่ง ก็แปลว่าเราอยากเหนื่อยกับหน้าที่ซึ่งต้องรับ ท่านก็ทำงานเพื่อส่วนรวมไปเรื่อย เหมือนอย่างกับคนปลูกไม้ผล ก็บำรุงรักษาฟูมฟักไปเรื่อย เมื่อถึงวาระที่สมควร ต้นไม้นั้นก็ออกดอกออกผลให้เอง

ดังนั้น...สิ่งที่ผมอยากจะเตือนท่านทั้งหลายไว้ก็คือ หลายครั้งที่พูดไปว่า เร่งศึกษาทั้งทางโลกทั้งทางธรรมให้ตัวเรามีความรู้ทั้งสองด้านให้มากที่สุด เมื่อถึงเวลาตำแหน่งหน้าที่ลงมา จะได้มีกำลังเพียงพอที่จะทำหน้าที่นั้น ๆ พูดง่าย ๆ คืออย่าอยากดังเร็ว ส่วนใหญ่ที่ดังเร็วมักจะดับเร็ว ถ้าหากว่ากำลังใจของเรายังไม่มั่นคงเพียงพอ ทนแรงเสียดทานไม่ได้ ก็มักจะสึกหาลาเพศออกไป ตัวอย่างมีให้เห็นเป็นจำนวนมาก

ฉะนั้น...เราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ตอนนี้ใครเป็นผู้ช่วยเจ้าอาวาส ใครเป็นเลขานุการ ใครเป็นพระเณรลูกวัด ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด โดยเฉพาะการรักษา กาย วาจา ใจ ของเราให้มั่นคง ถึงเวลาถ้างานถมลงมา จะได้สู้ได้ จะได้ทำหน้าที่ได้อย่างเต็มที่ ไม่ใช่ว่าความสามารถไม่ถึง แต่ตะเกียกตะกายอยากไปเป็นรัฐมนตรี..! ขออภัย...ผิดหยุด..พูดใหม่

สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ ไม่ใช่เฉพาะภิกษุสามเณรเท่านั้น ญาติโยมที่ดูที่ฟังอยู่ทางบ้าน ไม่ว่าจะเป็นกรุงเทพฯ หรือว่าต่างจังหวัด ตลอดจนต่างประเทศ ก็สามารถนำเอาไปประยุกต์ใช้ได้

และอยากจะบอกกับคนกรุงเทพฯ ล่วงหน้าว่า เตรียมข้าวเตรียมของเอาไว้สัก ๑๔ หรือ ๒๑ วัน ให้เพียงพอใช้งาน คืออย่าออกไปไหน ล็อกตัวเองเสียก่อนที่คนอื่นเขาจะมาล็อกเรา ขอฝากอะไรคร่าว ๆ ไว้แต่เพียงแค่นี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๒๗ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)