[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๑๕ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๕ อีกสักครู่ก็จะมีการเทศน์สอนนาค อยากจะบอกว่าบรรดานาคทั้งหลายนั้นต้องสร้างบุญเก่ามาอย่างมหาศาล ถึงจะมีโอกาสอยู่รอดมาจนบวชได้

อย่าลืมว่าคนเรานั้นตายง่ายมาก หายใจเข้าไม่หายใจออกก็ตายแล้ว หายใจออกไม่หายใจเข้าก็ตายอีกเช่นกัน แล้วแต่ละวันเราหายใจกี่ครั้ง ? อยู่รอดมาอย่างน้อยก็ ๒๐ ปี ถึงจะมีสิทธิ์บวชพระได้ แล้วนาคของเราก็มีอายุเกิน ๖๐ ปีอีกด้วย

ตรงจุดนี้จะว่าไปแล้ว ก็ขึ้นอยู่กับวาระบุญวาระกรรมของแต่ละคนเช่นกัน ทำไมบางท่านบวชตั้งแต่เป็นสามเณร แล้วต่อยาวมาเป็นพระเลย จนกระทั่งมรณภาพในผ้าเหลือง ขณะที่บางท่านมาบวชเอาตอนแก่ชรามากแล้ว อยู่ได้พรรษาสองพรรษาก็มรณภาพ ก็เพราะว่าขึ้นอยู่กับบุญเก่ากรรมเก่าที่เราทำมา

ถ้ากระแสบุญแรงกว่า มากกว่า ก็ดึงเราเข้าหาในส่วนของความดีได้เร็วกว่า แต่ถ้าหากว่ากระแสบาปมีมากกว่า ก็ลากเราวนเวียนไปเรื่อย เราจะเห็นว่าสมัยนี้โอกาสที่จะบวชมีน้อยมาก เพราะว่าคนเรายุคนี้สร้างกรรมมากกว่าสร้างบุญ

กระผม/อาตมภาพขอยืนยันว่า ถ้าไม่มีบุญ ท่านทั้งหลายไม่ได้มานั่งอยู่ตรงนี้ อาจจะตกสู่อบายภูมิที่ใดที่หนึ่งไปแล้ว ไม่ว่าจะเป็นนรก เปรต อสุรกาย หรือว่าสัตว์เดรัจฉาน แต่นี่เราได้ชาติกำเนิดเกิดเป็นมนุษย์ เป็นบุรุษ มีอาการครบ ๓๒ ไม่เป็นผู้บกพร่อง สามารถที่จะอุปสมบทได้ตามกฎเกณฑ์กติกา ดำรงชีวิตมาอยู่จนครบถ้วน ๒๐ ปี อยู่ในครอบครัวที่เป็นสัมมาทิฐิ ไม่ขัดขวางการบรรพชาอุปสมบทของเรา และที่สำคัญที่สุดก็คือมีความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา พร้อมที่จะรับการบรรพชาอุปสมบท ทุกเรื่องที่ว่ามานั้นยากสุด ๆ เพราะว่ากิเลสคอยมีแต่จะดึงเราให้ห่างจากความดีไปเรื่อย น้อยคนนักที่จะมีข้อยกเว้น