[เถรี]

สิ่งใดที่ไม่สมควร พิจารณาแล้วว่าไม่สมควร สิ่งนั้นย่อมไม่สมควร อย่างเช่นว่า พระองค์ท่านไม่ได้ห้ามในการเสพยาบ้า ยาไอซ์ ห้ามไว้เพียงเสพสุราเท่านั้น แต่เราพิจารณาแล้วว่า ยาบ้า ยาไอซ์ นั้น เป็นสิ่งที่ไม่สมควร ผิดทั้งทางโลกและทางธรรม ในทางโลกก็คือทำลายร่างกายของบุคคล ในทางธรรมก็คือทำให้ขาดสติ ในเมื่อเป็นสิ่งที่ไม่สมควร พิจารณาแล้วว่าไม่สมควร สิ่งนั้นย่อมไม่สมควร

แต่ว่าการที่ไปเพื่อศึกษาเล่าเรียนนั้น เราพิจารณามหาปเทสข้อต่อไปว่า สิ่งใดที่ไม่สมควร เมื่อพิจารณาแล้วว่าสมควร สิ่งนั้นย่อมสมควร การไปเรียนของพระภิกษุสามเณรก็เพื่อให้เข้าใจพระพุทธศาสนาได้ชัดเจนยิ่งขึ้น สามารถช่วยให้เผยแผ่พระพุทธศาสนาได้ดีขึ้น

แม้ว่าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ได้ทรงมีพระบรมพุทธานุญาตเอาไว้ ถือว่าเป็นสิ่งที่ไม่สมควร แต่เมื่อพิจารณาแล้วว่า เรียนไปก็ช่วยสร้างเสริมพระพุทธศาสนาให้เจริญขึ้น ย่อมเป็นสิ่งที่สมควร ดังนั้น..เมื่อพิจารณาแล้วว่าสมควร ก็อนุญาตให้ไปได้โดยสัตตาหกรณียะ เป็นต้น

ประการต่อไปก็คือ พระภิกษุสามเณรที่เจ็บไข้ได้ป่วย อย่างเช่นช่วงนี้ก็มีโรคเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ อาละวาดอยู่ ถ้าหากว่าเจ็บป่วยแล้วไม่สามารถที่จะรักษาให้หายในวันเดียวอย่างแน่นอน ก็จำเป็นที่จะต้องไปอยู่โรงพยาบาล ในเมื่อจำเป็นต้องไปอยู่โรงพยาบาล เราพิจารณาว่าพระพุทธเจ้าไม่ได้อนุญาตไว้ แต่ถ้าไม่รักษา..ตายแน่..!

เมื่อเห็นว่าเป็นสิ่งไม่สมควร แต่พิจารณาแล้ว ย่อมสมควรว่าไปรักษาตัวเองได้ แล้วถ้าหากว่าไปโดยสัตตาหกรณียะแล้ว รักษาครบ ๗ วันยังไม่หาย จำเป็นต้องรักษาต่อ ก็ให้นำเอาสงฆ์ในอาวาสนั้น ๆ ๔ รูป ไปเพื่อให้บอกกล่าวลาต่อได้อีก ๗ วัน เป็นต้น ไม่ต้องหอบสังขารที่เจ็บไข้ได้ป่วยหนักกลับมา เพื่อที่จะบอกลาอีกครั้งหนึ่ง แต่ให้สงฆ์ ๔ รูปในวัดนั้น หรือในสถานที่นั้นเป็นตัวแทนไปเพื่อรับฉันทะ บอกลาต่อได้อีก ๗ วัน