[เถรี]

พระอาจารย์เล่าถึงเบี้ยแก้ว่า “เมื่อครู่จารอักขระเบี้ยแก้สารพัดกันบรรจุปรอทสําเร็จตัวครู รุ่นที่สองนี่จะมีลายมือของอาตมาเขียนเลข ๒ ให้ ไม่มีตอกโค้ดนะ เพราะว่าตอกทีไรบุบเกินทุกที เนื่องจากว่าสมัยนี้ตัวตะกั่วที่หุ้มเขาใช้ปั๊มมา จึงไม่พอดีกับตัวเบี้ย ถ้าเป็นสมัยหลวงปู่เพิ่ม หลวงปู่เจือ ท่านจะค่อย ๆ เคาะ ค่อย ๆ รีดจนติดแนบกับตัวเบี้ย

สมัยก่อนเด็กรุ่นอาตมาอายุ ๒-๓ ขวบ เขาแขวนเบี้ยแก้กันทุกคน แล้วผู้ใหญ่ไม่บอกอย่างอื่นหรอก บอกว่าแขวนไว้กันฟันผุ เด็กรุ่นอาตมาเวลาฟันผุจะปวดทรมานมาก ดังนั้น..ก็เลยแขวนเบี้ยแก้หลวงปู่เพื่อกันฟันผุ เชื่อกันอย่างนั้นจริง ๆ พอมารู้ตอนหลังแล้ว "น้ำตาจิไหล...!" แขวนของดีปานนั้นเพื่อกันฟันผุ..! คือผู้ใหญ่กลัวว่าเด็กเอาของดีไปทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ ก็เลยบอกว่าให้แขวนไว้กันฟันผุ หลอกพวกเราจนหลงเชื่อ เพราะว่าเบี้ยแก้มีฟัน แล้วฟันเต็มสมบูรณ์ ๓๒ ซี่ จะช่วยให้เราไม่ฟันผุ..!”