[เถรี]

"พักเดียวเท่านั้นธนบุรี ๒๕๐ ปีแล้ว พระที่นั่งสมาธิกัน ประพฤติปฏิบัติกัน กลายเป็นเครื่องมือหากิน ถามว่าทำไมถึงเรียกว่าเครื่องมือหากิน ? ก็ออกวัตถุมงคลไว้จำหน่าย เสร็จแล้วก็เอาพวกเราเป็นเครื่องมือหากิน ถึงเวลาก็นิมนต์ไปเสก

อาตมาเองนั่งอยู่ตรงกลาง ทางด้านขวามีหลวงพ่อป้อม วัดหนองม่วง ทางด้านซ้ายก็หลวงปู่ตี๋ ท้ายสุดต้องคุยกับหลวงพ่อป้อมคนเดียว หลวงปู่ตี๋ไม่ได้ยิน ถ้าต้องตะโกนก็เสียมารยาท ก็เลยตัดใจไม่คุยกับหลวงปู่ หลวงปู่ตี๋ วัดหูช้าง ก่อนหน้านั้นก็หลวงปู่กี๋ วัดหูช้าง ชื่อคล้ายกันเลย

ถามหลวงพ่อป้อมว่ากฐินเป็นอย่างไรบ้าง ? ท่านว่าปีนี้ไม่ดีเลย ได้แค่ ๙๐๐,๐๐๐ กว่าบาท อาตมาก็เออ...ถ้าระดับพระเกจิอาจารย์ดังแล้วยังได้แค่ ๙๐๐,๐๐๐ กว่าบาทก็แปลว่าเศรษฐกิจไม่ดี แต่ทำไมคสช.หรือรัฐบาลเขาบอกว่าดีมาก ? ใช้ตำราคนละเล่มกันหรือ ?

สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชท่านน่าจะอยู่ในฐานะเทพเจ้าไปแล้ว จะเห็นว่าพระบรมราชานุสาวรีย์ที่วงเวียนใหญ่ มีคนไปบนกันเยอะแยะ เอ้า...บนไปเถอะ ก่อนหน้านั้นท่านเป็นเทวดา เป็นพรหม ขึ้นไปตามลำดับ ก็ต้องบอกว่าช่วยเขาแต่ก็ไม่ได้มาก ตอนนี้เป็นพระแล้วน่าจะช่วยได้มากขึ้น แต่ก็คงจะจำกัดเรื่องที่ช่วย เพราะว่าพอเป็นพระแล้วต้องเอากฎของกรรมเป็นใหญ่"