[เถรี]

คราวนี้เราทบทวนกันไปในแต่ละอุเทศ ก็จะมีคำถามตรงช่วงท้ายหลังจากจบ คำว่า อุเทศ หมายถึง แต่ละหมวด สมมุติว่าหมวดของปาราชิก หมวดของสังฆาทิเสส หมวดของปาจิตตีย์ เป็นต้น ตอนท้ายก็จะมีคำถามว่า ตัตถายัสมันเต ปุจฉามิ กัจจิตถะ ปะริสุทธา..ขอถามท่านทั้งหลายว่า ศีลเหล่านี้บริสุทธิ์แล้วหรือ ? ทุติยัมปิ ปุจฉามิ..ขอถามเป็นครั้งที่สอง ตะติยัมปิ ปุจฉามิ..ขอถามเป็นครั้งที่สาม พระท่านก็จะได้รู้ว่าตนเองผิดพลาดตรงไหนระหว่างที่ทวนไป

ถ้าหากว่าเป็นแบบโบราณก็คือ ผิดตรงไหนก็ขออนุญาตแสดงคืนอาบัติตรงนั้นเลย แต่ว่าสมัยใหม่ของเราเห็นว่ายุ่งยากมาก ก็ใช้วิธีแสดงคืนตั้งแต่ก่อนที่จะลงอุโบสถ โดยใช้คำว่า สัมพะหุลา นานาวัตถุกาโย ก็คือทุกอย่างที่ผิด..นานาวัตถุ ในเมื่ออะไรผิดก็เป็นอันว่าขอสารภาพในตรงนี้

ดังนั้น...ในเรื่องของการทวนศีล เป็นหน้าที่ซึ่งพระจะต้องทำอย่างน้อยเดือนละ ๒ ครั้ง ท่านใช้คำว่า กึ่งเดือน คือ อัฑฒมาสํ (อัด-ทะ-มา-สัง) อัฑฒ แปลว่าครึ่งหนึ่ง โบราณใช้คำว่ากึ่งหนึ่ง แบบเดียวกับนางอัฒฑกาสี ที่แปลว่าครึ่งเมืองกาสี ครึ่งเมืองกาสีมาจากอะไร ?

นางอัฒฑกาสีเป็นหญิงนครโสเภณี คำว่า นครโสเภณี ก็คือหญิงผู้ทำให้เมืองนั้นงาม สมัยก่อนต้องได้รับการแต่งตั้งจากพระราชาอย่างเป็นทางการให้เป็นหญิงนครโสเภณี ถ้าไม่ได้รับการแต่งตั้ง ห้ามทำหน้าที่นี้อย่างเด็ดขาด โดนประหารชีวิตเอาง่าย ๆ