[เถรี]

ในเมื่อของทุกอย่างมีครู ถ้าเราให้ความเคารพครูก็จะเจริญกว่าคนอื่นเขา โดยเฉพาะถ้าเป็นสมัยโบราณ ครูนี้แทบจะเป็นทุกอย่างของชีวิต ถามว่าทำไมเป็นทุกอย่างของชีวิต ? พ่อแม่เลี้ยงเรามาในเบื้องต้น แต่ครูบาอาจารย์ให้วิชาการที่เราเลี้ยงตัวเองและครอบครัวไปจนตลอดชีวิต เพราะฉะนั้น..ครูบาอาจารย์เป็น ๑ ใน ๕ สถาบันหลักที่เราต้องให้ความเคารพนับถือเป็นอย่างสูง ด่าเราได้ ด่าครูบาอาจารย์เมื่อไรต้องตายกันไปข้างหนึ่ง..!

ถึงเวลามีการถามชื่อถามนามสกุล ถามถึงครูบาอาจารย์ การถามถึงครูบาอาจารย์นี่หลายอย่าง อย่างแรกคือเป็นศิษย์ครูเดียวกันหรือเปล่า ? ถ้าศิษย์ครูเดียวกันศรศิลป์ไม่กินกัน รบกันไปก็เหนื่อยเปล่า

คำว่า ศรศิลป์ไม่กินกัน สมัยนี้หมายถึงคนไม่ถูกกัน สมัยโน้นเขาแปลว่า เป็นพวกเดียวกัน ทำอันตรายกันไม่ได้ เพราะว่าพระบุตรพระลบไปรบกับพระราม แผลงศรเข้าใส่กัน พระบุตรพระลบแผลงศรไป ก็กลายเป็นพวงมาลัยไปถวายพระราม พระรามแผลงศรออกไป กลายเป็นขนมนมเนยไปให้พระบุตรพระลบ ก็เลยว่าเรียกศรศิลป์ไม่กินกัน ก็คือขนาดลูกศรทรงอานุภาพขนาดนั้นยังทำอะไรกันไม่ได้ นาน ๆ ไปแล้วศัพท์ก็เพี้ยน