[เถรี]

แล้วมาปีนี้ ปีพุทธศักราช ๒๕๖๕ นำไปทอดถวายที่วัดชลธราราม (ท่าซิก) อำเภอท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี ได้ปัจจัยทั้งสิ้น ๗,๔๖๕,๐๐๐ บาท ซึ่งทางด้านเจ้าของพื้นที่บอกว่า เป็นยอดกฐินสูงสุดในรอบ ๒๐ ปีของจังหวัดเพชรบุรีเลยทีเดียว ซึ่งกระผม/อาตมภาพก็ไม่ได้คิดว่าจะเป็นการสร้างประวัติศาสตร์เอาไว้อย่างนั้น

แต่เนื่องจากว่าความสัมพันธ์หลายชั้นหลายเชิงด้วยกัน อันดับแรก ลูกศิษย์ของหลวงพ่อญา คือ พระครูวาทีวรวัฒน์, ดร. (กล้า วีรรตโน) เจ้าอาวาสวัดมหาธาตุวรวิหาร รองเจ้าคณะอำเภอเมืองเพชรบุรี ท่านเป็นเพื่อนร่วมรุ่นปริญญาเอกของกระผม/อาตมภาพ แล้วยังมาเป็นเพื่อนร่วมรุ่นพระอุปัชฌาย์ของกระผม/อาตมภาพอีกด้วย เมื่อกระผม/อาตมภาพขึ้นทำหน้าที่ประธานรุ่น ท่านก็ช่วยเป็นเลขานุการรุ่นให้มา ๒ สมัยเลือกตั้งและ ๑ สมัยรักษาการมาแล้ว

ท่านมาบอกว่า "หลวงพ่อญาสร้างศาลาหลังนี้เพื่อที่จะฝากชื่อเอาไว้ในแผ่นดิน ใช้เวลา ๒๐ ปีแล้ว ยังทำไม่เสร็จเสียที ขอฝากหลวงพ่อประธานรุ่นเอาไว้ในกฐินปลดหนี้ด้วย" แต่ถ้านับตามคิวแล้วก็คืออีก ๒๓ ปีข้างหน้า..! เพราะว่ากระผม/อาตมภาพทอดกฐินปลดหนี้ปีละวัดเดียวเท่านั้น

แต่เมื่อได้เดินทางไปยังวัดชลธราราม หรือวัดท่าซิก เห็นงานของหลวงพ่อญา ซึ่งเป็นที่ปรึกษาขององค์กรพระอุปัชฌาย์รุ่นที่ ๕๑ ในเขตปกครองคณะสงฆ์หนกลาง ที่กระผม/อาตมภาพทำหน้าที่ประธานรุ่นอยู่นั้น ได้เห็นงานแกะสลักไม้ และงานปูนปั้นฝีมือตระกูลช่างเพชรบุรีที่สุดยอดมาก

เมื่อเห็นแล้วก็เกิดความเสียดาย เพราะว่าถ้าต้องรอเวลาอีกเป็น ๑๐ ปี ของเก่าที่ทำไว้ก็เริ่มเก่า ใกล้จะผุจะเปื่อยแล้ว เพราะว่าไม้เวลาโดนแดดโดนฝนนาน ๆ ไป ก็มีการผุเปื่อยเป็นธรรมดา แล้วถ้าหากว่าไม่รีบทำเอาไว้ ส่วนที่เก่าก็เสียไป ส่วนที่ใหม่ก็ทำยังไม่เสร็จ ก็จะกลายเป็นเข้าตำราที่กล่าวกันว่า "วัดกับวังสร้างเท่าไรไม่รู้จบ" กระผม/อาตมภาพจึงตัดสินใจใช้อำนาจของตนเอง ด้วยการลัดคิวมาทอดกฐินให้กับหลวงพ่อญาที่วัดท่าซิกนี้ก่อน จนทำให้งานวันนี้สำเร็จลงด้วยดี