[เถรี]

ถึงเวลาเจริญสมาธิภาวนา จิตก้าวเข้าไปสู่ความสงบในเบื้องต้น รัก โลภ โกรธ หลง โดนกำลังสมาธิกดดับลงชั่วคราว คนที่โดนไฟราคะ โลภะ โทสะ โมหะ เผาอยู่ตลอดเวลา อยู่ ๆ ไฟดับลง มีความสุขจนบอกไม่ถูก และจะเป็นแรงกระตุ้นให้เราทำให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป ให้เจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไป

ดังนั้น...ในส่วนนี้จึงขอเจริญพรแก่ญาติโยมทั้งหลาย ทั้งที่ฟังอยู่ที่วัดและฟังอยู่ที่บ้าน ไม่ว่าจะในหรือต่างประเทศก็ตาม เมื่อรู้ชัดในตรงนี้แล้ว ก็อยู่ที่เราต้องเลือกว่า จะยอมลำบากก่อนแล้วสบายเมื่อปลายมือ ก็คือหันมาให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา หรือว่า จะยอมลำบากแล้วก็ตายเมื่อปลายมือ เพราะว่าเราไปอาศัยสิ่งกระตุ้นเร้าจากภายนอก โดยเฉพาะพวกยาเสพติดทั้งปวง

เรื่องเหล่านี้ ท่านที่มีปัญญาแค่เห็นก็รู้แล้วว่าควรจะเลือกอะไร แต่ว่าบุคคลที่ตกอยู่ใต้อำนาจของกิเลสชักจูง ส่วนใหญ่แล้วไม่มีกำลังที่จะถอนตัวออกมา เพราะว่ากำลังสมาธิไม่พอ ในเมื่อกำลังสมาธิไม่พอก็หักห้ามตัวเองไม่ได้ เหมือนกับคนขับรถ รถพุ่งลงเหว ไม่สามารถที่จะแก้ไขอะไรได้ เพราะไม่มีกำลังที่จะหยุดรถนั้นได้

แต่สำหรับบุคคลที่มีสมาธิภาวนาทรงตัว กำลังใจเข้มแข็งพอ สามารถหักห้ามตนเองไม่ให้ตกลงเหวไปได้ และพยายามหลีกหนีให้พ้นจากเหวนั้นอีกด้วย