[เถรี]

แต่ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายเบื่อหน่ายจากการเวียนว่ายตายเกิดไม่รู้จบ เบื่อหน่ายการเกิดมาอยู่บนกองทุกข์เช่นนี้ ท่านทั้งหลายถอนความยินดีในการเกิดเสีย ไม่นิยมการเกิดอีก ไม่ยินดีกับการที่มาในโลกที่เต็มไปด้วยความทุกข์ยากเร่าร้อนเหล่านี้อีก สามารถสละ ตัดเสียซึ่งความ รัก โลภ โกรธ หลง ในใจได้ไปอย่างสิ้นเชิง ท่านทั้งหลายก็สามารถเข้าสู่ความเป็นพระวิสุทธิเทพ คือการเป็นพระอรหันต์ หลุดพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพาน

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรานั้น ไม่เคยที่จะขัดใครเลยว่า ความดีความเชื่อของผู้อื่นนั้นเป็นสิ่งที่ผิดพลาด หากแต่ว่าพระองค์จะแนะนำสิ่งที่ดีกว่าให้เสมอ ถ้าคนทั้งหลายเหล่านั้นมีสติมีปัญญาเพียงพอ หันมาปฏิบัติตามหลักที่พระองค์ได้ตรัสสอนเอาไว้ ก็จะทำให้เขาทั้งหลายเหล่านั้นได้รับประโยชน์มากน้อย ตามแต่วาสนาบารมีที่ตนเองสร้างสมมา

ดังนั้น...สิ่งที่ได้ไปพบ ได้ไปเห็นมาในวันนี้นั้น จึงทำให้ได้ข้อคิดขึ้นมาว่า สิ่งที่เป็นมงคลนั้น แม้ว่าจะช่วยนำให้จิตใจของเรามีสิ่งยึดมั่นถือมั่น ทำให้เราสามารถที่จะกระทำสิ่งหนึ่งประการใดด้วยความมั่นอกมั่นใจ จนก่อให้เกิดความสำเร็จขึ้นมาได้ ตามหลักมโนมยา คือสิ่งทั้งหลายทั้งปวงนั้นมีใจเป็นหัวหน้า สำเร็จได้ด้วยใจก็จริง แต่ว่าถ้าท่านยังยึด ยังถืออยู่ ท่านก็ไปได้ไม่เกินรูปพรหมหรืออรูปพรหม ท่านจึงต้องปล่อยวางสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ลง

แม้แต่คุณพระรัตนตรัย ท่านก็ไม่ได้ยึดเอาไว้ หากแต่ท่านเห็นว่าสิ่งเหล่านี้เป็นคุณงามความดี ท่านก็เคารพ ก็บูชา ก็ทำตนเป็นเนติ (แบบอย่างแก่ผู้อื่น) สิ่งหนึ่งประการใดที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่าเป็นความชั่ว ท่านก็ละเสีย เพราะว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านั้น มีแต่จะดึงเราให้จ่อมจมอยู่กับทุคติ ตกอยู่ในกองทุกข์ที่ไม่รู้จบ

เมื่อท่านทั้งหลาย รู้ว่าดีก็ทำ รู้ว่าชั่วก็ละ ไม่เกาะทั้งดีทั้งชั่ว ท่านก็สามารถถอนตนขึ้นจากวัฏสงสาร หลุดพ้นจากบ่วงมารทั้งปวง สามารถเข้าสู่พระนิพพานได้อย่างแท้จริง ถ้าอย่างนั้น จึงจักได้ชื่อว่าเป็นพุทธศาสนิกชนที่ดีแท้ เป็นพุทธบริษัทที่สมกับเป็นพุทธบริษัทขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะว่าเป็นผู้ที่ประกอบด้วยศีล ด้วยสมาธิ ด้วยปัญญาอย่างแท้จริงนั่นเอง

สำหรับวันนี้ ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมทั้งหลายแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๑๙ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)