[เถรี]

แต่ว่าส่วนใหญ่แล้วก็คือเรียนมาก รู้มาก บางอย่างก็ไม่ใช่ของที่น่าเรียน อย่างอภิธรรมก็ไปเรียนกัน อภิธรรมเป็นของที่พระพุทธเจ้าสอนพรหม เทวดา ที่เป็นอุคฆฏิตัญญูบุคคล ฟังแค่หัวข้อธรรม ก็เข้าใจเลย แล้วคนเราก็พยายามไปเรียนกัน

ที่ขำที่สุดก็คือหลวงพ่ออุตตมะบอกกับปู่ลายว่า "โยมลาย เรียนอภิธรรมแล้ว เดี๋ยวหาพระไหว้ไม่ได้นะ" จะเห็นว่าตัวเองเก่งกว่าพระ แล้วปู่ลายขนาดโดนเตือนก็ยังเป็นแบบนั้น พอถึงเวลาก็มักคิดว่าตัวเองเก่งกว่าพระ ตอนนี้ยังมีชีวิตอยู่ ถ้าหากว่ามาเป็นมัคคนายกที่วัดท่าขนุน เห็นพระสวดไม่ได้ จะเอาหนังสือมนต์พิธีไปกางไว้หน้าพระเลย แล้วพระที่สวดไม่ได้ก็เป็นถึงเจ้าคณะตำบล เป็นถึงเจ้าอาวาส ก็เลยทำให้ท่านเสียหน้า ไม่มีใครเขาชอบปู่ลาย

ตรงจุดนี้ก็ทำให้ทิฐิมานะเกิดขึ้น เพราะคิดว่าตนเองดีกว่า ตนเองเก่งกว่า หลายคนก็เป็นในลักษณะอย่างนี้ ขอให้พยายาม ลด ละ ลงให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ การปฏิบัติธรรมเขาวัดกันตรงที่ว่า ใครละกิเลสได้มากกว่ากัน ไม่ใช่ใครรู้ธรรมมากกว่ากัน รู้แล้วไม่ได้ใช้ประโยชน์ก็เหมือนแค่คลังพัสดุ ถ้าเป็นอาตมาก็บอกว่าเป็นถังขยะ ก็คือเก็บใส่ถังเสียเยอะเลย แต่ไม่ได้ใช้งาน ของที่ไม่ได้ใช้งาน อาตมาถือเป็นขยะ..!

เพราะฉะนั้น...ไม่ต้องเก็บมาก เอาแค่พอสมควร เมื่อได้หลักแล้วก็ปฏิบัติไปเลย ปฏิบัติแล้วก็พยายามทำให้เกิดประโยชน์จริง ๆ